مهدي دستگير

پژوهش حاضر، با هدف بررسي مقايسه اي رشد اجتماعي دانش آموزان شاهد و غيرشاهد انجام شده و بدين منظور متغيرهاي جنس، سن، تحصيلات، وضعيت اقتصادي، تعداد اعضاي خانواده، رتبه ي فرزندي و... را درنظر داشته است. اين تحقيق، توصيفي و از نوع علّي مقايسه اي(پس رويدادي) است. جامعه ي آماري پژوهش، شامل دانش آموزان دختر و پسر است كه در سال تحصيلي 82-83 در مقطع متوسطه و پيش دانشگاهي مشغول تحصيل بوده اند كه نمونه ي آماري شامل 1000 نفر از دانش آموزان مقاطع متوسطه و پيش دانشگاهي است كه به روش چندمرحله اي تصادفي از بين كليه ي دانش آموزان مقاطع مذكور كه در سال تحصيلي 82-83 به تحصيل اشتغال داشته اند انتخاب شده اند. مقياس رشد اجتماعي واينلند به عنوان ابزار گردآوري اطلاعات و روش هاي آمار توصيفي(شامل: جداول دوبعدي و ميانگين) و آمار استنباطي(شامل: ضريب همبستگي اسپيرمن، آزمونt و تحليل واريانس يك طرفه) براي تجزيه و تحليل داده ها مورد استفاده قرار گرفته است.
بر اساس نتايج به دست آمده مي توان ادعا كرد كه رشد اجتماعي فرزندان شاهد بيش تر از فرزندان غيرشاهد مي باشد و ميزان رشد اجتماعي پسران شاهد بيش تر از دختران شاهد است. از لحاظ تقسيم بندي گروه هاي غيرشاهد نيز دختران داراي پدر بيش ترين و پسران داراي پدر كم ترين ميزان رشد اجتماعي را داشته اند. اين تحقيق هم چنين نشان مي دهد كه زمان ازدست دادن پدر، تأثيري در ميزان رشد اجتماعي آن ها نداشته و ازدواج يا عدم ازدواج مجدد مادران نيز پس از فوت يا شهادت همسر در ميزان رشد اجتماعي دانش آموزان بي تأثير بوده است.
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده