اولين موسيقي در سينماي جنگ

اولين موسيقي قابل اعتنا در سينماي جنگ را محسن نفر براي فيلم بلمي به سوي ساحل(رسول ملاقلي پرو- 1364) ساخت.اين فيلم كه واقعيت جانسوز حماسه و مظلوميت را در حملۀ عراقي ها به خرمشهر نشانه رفته بود، تلاشي موثر در تلفيق موسيقي و سينماي جنگ بود. محسن نفر با استفاده از سازه هاي بادي برنجي و استفاده از موسيقي تعزيه توانسته بود رسول ملاقلي پور را در روايت حادثه و انتقال فضا به تماشاگر كمك كند و اين اولين و آخرين تجربۀ محسن نفر در سينما بود.وي بي هيچ دليل روشني از حرفۀ آهنگشازي براي سينما دوري گزيد،از سال 1364تا 1367 اتفاق مهمي در موسيقي سينماي جنگ و حتي فيلم هاي جنگي هم نمي افتد. الگو برداري از سينماي غربي و قهرمان سازي و حادثه پردازي سرمشق فيلم سازي سينماي جنگ قرار مي گيردو آهنگسازان نيز در اين جريان كاذب فيلم سازي سعي در هيجان بخشيدن به صحنه ها و بزرگ نمايي عاطفي و حادثه اي در سينما داشته اند.در اين بين، تنها مورد قابل اشاره مي تواند موسيقي فيلم كاني مانگا(سيف الله داد- 1366) ساخته مجيد انتظامي و پرواز در شب(رسول ملاقلي پور-1365) ساختۀ محمد رضا عليقلي باشد.
اما در سال 1367 با فيلم هاي بهتري در سينماي جنگ روبه رو هستيم كه به تبع آن، آهنگسازان فيلم توانستند موسيقي بهتري نيز براي آنها بسازند. در اين سال ، سه فيلم قابل اشاره اند : گذرگاه (شهريار بحراني-1317)،افق(رسول ملاقلي پور-1327) و ديده بان (ابراهيم حاتمي كيا-1367 ) كه به ترتيب موسيقي آنها مجيد انتظامي،محمد رضا عليقلي و سيد محمد مير زماني بافقي است.



منبع : اولين هاي دفاع مقدس؛ محمد خامه يار