نگاهی به دفتر «زندگی»، شهید «سیدحیدر نبوی»

نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛

نام شهيد : سيدحيدر نبوي

نام پدر :شاه علي

محل تولد : بيجار

تاريخ تولد : دهم مرداد 1310

وضعيت تأهل :متأهل

تعداد فرزندان :3

دختر :1 پسر:2

شغل شهيد :كارگر

محل كار :كفش بلا

تاريخ شهادت :بیست و سوم بهمن 1357

نام عمليات :در تظاهرات بودند

نحوه شهادت:اصابت گلوله به قفسه سينه

محل شهادت: تهران

نشاني مزار:بهشت زهرا مدت حضور در جبهه:در تظاهرات شهيد شدند

آشنایی با شهید

شهيد سيد حيدر نبوي به سال 1310 در يكي از شهرستان هايي از توابع بيجار ديده به جهان گشود .ايشان تحصيلاتي نداشته اند و پس از دوران كودكي به همراه خانواده به كار كردن مشغول شدند .

شهيد سيد حيدر كليه برنامه‌هايش در زمان طاغوت نيز انقلابي بود و حتي وي تشكيل هئيت قرائت قرآن و جلساتي در مساجد داشتند و در اين زمينه فعاليت مي‌كردند و اشخاص منحرف شورا ، را با دلايل متعدد و مفيد به راه راست هدايت مي‌كرد تا اين كه با شروع انقلاب فعاليت ايشان گسترده تر شد . ايشان قبل از انقلاب به شهر قدس آمدند و در سن بيست سالگي ازدواج نمودند و از ايشان 1 فرزند دختر و 2 فرزند پسر به يادگار مانده است .مدتي در ورداورد زندگي كردند و بعد به شهر قدس آمدند تا اين كه شهيد بزرگوار در بيست و دو بهمن سال 1357 به تهران رفته و در تظاهرات شركت نمود كه بعد از سه روز كه از ايشان خبري نبود خانواده به پزشك قانوني رفته و عكس ايشان را در آنجا مي يابند كه شهيد شده .شايان ذكر است كه شهيد در كارخانه كفش بلا مشغول به كار بودند .

نكات برجسته در زندگي شهيد:

به خواندن نماز و قرائت قرآن اهميت مي دادند و به فرائض ديني و معنوي عمل مي نمود و در ماه مبارك رمضان به روزه گرفتن و نيايش مي پرداخت .

ايشان چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب فعاليت اسلامي داشتند كه در تظاهرات هاي اوايل انقلاب شهيد شدند .

ايشان سوادي نداشتند و كارگر كارخانه كفش بلا بودند .

به فكر آخرت خويش بودند و پس از فوت مادر زنش باغي در شهرستان داشتند كه آن را فروختند و مسجد حضرت محمد(ص) را در شهر قدس داير نمود .

خاطراه از همسر شهید :

از زبان همسر :پس از شهادت همسرم يك شب خواب ديدم كه به من مي گويد آن فرش دست بافت را به مسجد ببر و آنجا پهن كن بعد از اين كه از خواب بلند شدم اين مسأله را با فرزندان در ميان گذاشتم كه پدرتان اين چنين حرفي به من زده و آنها نيز موافقت نمودند و من فرش منزلمان را به مسجد بردم تا شهيد راضي باشد .