وصیت نامه شهید اسدالله زارعی
اسدالله زارعی، یکم فروردین ۱۳۴۰، در روستای دربند الموت از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش شیردل، کشاورز بود و مادرش صفیه نام داشت. تا پایان سطح اول در حوزه علمیه درس خواند. روحانی بود. سال ۱۳۶۱ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و یک دختر شد. بیست و یکم مرداد ۱۳۶۷، در پادگان خاتم‌النبیا قزوین هنگام آموزش نظامی بر اثر انفجار گاز و سوختگی شدید به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
به گزارش نوید شاهد قزوین:

وصیت نامه شهید اسدالله زارعی

جهاد برای اسلام عزت است

وصیتم به شما مردم فداکار و مجاهد فى سبیل ‏الله ایران و اهالى محترم و شهیدپرور فارسجین: اسلام یعنى تسلیم شدن مقابل خدا، پیغمبر خدا(ص)، امامان و جانشینان آنان؛ یعنى اهریمن، شیطان، طاغوت و هیچ ظالم، مشرک، مفسد و ملحدى نمى ‏تواند به او گزندى برساند.
... نمى‏ تواند قدرت ایمانش، اراده‏ اش، صبرش، تقوایش و راه مجاهدت فى سبیل ‏اللّه اش را بشکند... از آتش کفر، از هواپیماى دشمن، از جبهه ی دشمن و از مرگ و شهادت نمى ‏ترسد... از جهانخوار استکبار و اقمار پلیدش نمى ‏ترسد و اگر بدنش بسوزد و خاکستر شود، نمى ‏ترسد و اگر استخوانش درهم بشکند و سرش از تن جدا شود، نمى ‏ترسد... او- فقط و فقط - از خدا مى ‏ترسد؛ چون جانش، روحش، عقلش، چشم و دلش، گوشش و قلبش، پُر از نور هدایت مى‏ شود. اى مردم! بدانید که جهان در یَد قدرت خداوند است.
او به هر طریق بندگانش را آزمایش مى‏ کند. دستِ مبارک الله قهار است.
جهان و مال از او است. زمین، آسمان، موجودات و مخلوقات همه از او است.
ما رزمندگان و مسلمانان همیشه تسلیم پروردگار اَبدى هستیم. هر چه خواست او است، تقدیر ما است.
خداوند، جهاد را براى ارجمندى اسلام و شکست کفار قرار داده است. جهاد، براى اسلام عزّت است؛ چنان که جهاد نبود، کشور زیر چکمه ی دشمن بود. عزّت و شرف ما در گِرُومبارزه ی بی امان رزمندگان است، که از جهاد سرچشمه مى‏ گیرد؛ اما رزمندگان -این شیران روز و عابدان شب- همگى بیدارند.
آن قدر مى ‏جنگند، تا دشمن زبون را به خاک ذلَّت بنشانند و براى مملکت اسلامى کسب افتخار نمایند.
از شما اهالى فارسجین و برادران عزیز مى‏ خواهم که راه شهیدان را -که همانا راه انبیاى خدا و راه حسین(ع) است - ادامه دهید.
انسان باید براى خداى بزرگ تعصب داشته باشد؛ نه غیر از او! چنانچه اینگونه باشد، آن تعصب پوچ است.
خدایى که جان داده و همه ی جانها از او است، چنانچه به جز این بود از آدمى مسؤولیت نمى‏ خواست و براى رهنمود او پیامبر و جانشین نمى‏ فرستاد.
آنان که مى‏ گویند پاسدار براى پول به جبهه مى ‏رود، سخت در اشتباه هستند؛ اگر پاسدار و بسیجى نبود، کشور – حتماً- در دست اجنبى بود. انسان مى ‏تواند لقمه ‏اى نان از هر طریقى پیدا کند؛ پس این عزیزان براى حمایت از دین و قرآن خدا، عترت رسول و دفاع از کشور و میهن، جان خود را به کف گرفتند و راهى جبهه ‏هاى نبرد شدند.

منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده