شهدای خیبر – شهید علی رفیعی
به گزارش نوید شاهد قزوین:
وصیت نامه شهید علی رفیعی
زندگی مانند یک کلاس درس است
اکنون که در این راه پُر پیچ و خم قدم گذاشتم، از خدای قادر متعال می خواهم مرا در انجام وظایفم -در این راه مقدس- یاری کند که این راه، بهترین راه است.
از شما می خواهم کسانی را که از خط انقلاب و اسلامْ منحرف و جدا می شوند -گرچه فامیل، دوست، آشنا و عالِم باشند- آن ها را از خود دور کنید و برانید.
از مال دنیا دست بردارید که انسان را گمراه و قلب را سیاه و آتش جهنم را برای انسان می خَرد.
مال دنیا چشم را خیره و عقل را می دزدد. توشه و کوله
بار آخرت را از مال دنیا خالی کنید و از نماز و روزه و خیرات پُر سازید تا
روز رستاخیزْ در پیشگاه خداوند شرمنده نباشید.
خرجی را که برای من می خواهید بدهید، به جبهه بدهید که هم ثواب بیشتری دارد
و هم خدا و هم منْ راضی می شویم.
منافق و بی نماز را از خود دور کنید و برانید و برایم گریه نکنید؛ زیرا کسی
که پهلوی خدا می رود، گریه ندارد؛ بلکه شادی دارد.
زندگی، مانند یک کلاس درس است که هر انسان -دیر یا زود- باید امتحان پس بدهد.
ای جوانان عزیز! نکند در رختخواب ذلَّت بمیرید، که حسین(ع) در میدان جنگ
شهید شد و مبادا در غفلت بمیرید، که امام علی(ع) در محراب عبادت شهید شد و
مبادا بی تفاوت و بی خیال بمیرید، که علی اکبر حسین(ع) با هدف شهید شد.
...و اما ای زنده های بی زندگی! بدانید من نَمُرده ام؛ بلکه برای همیشه
زنده خواهم بود و این شما منافقان هستید که مُرده اید و برای یک لحظه
زندگیْ دست به هر خیانتی و جنایتی می زنید.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.
