زندگینامه
حسین سمسار، یکم دی ۱۳۲۷، در روستای خاکعلی از توابع شهر آبیک به دنیا آمد. پدرش عزت‌الله، کشاورز بود و مادرش ربابه نام داشت. تا دوم ابتدایی درس خواند. کارگر کارخانه دوچرخه‌سازی بود. سال ۱۳۵۱ ازدواج کرد و صاحب سه پسر و یک دختر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. هفتم اسفند ۱۳۶۲، در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۵ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

به گزارش نوید شاهد قزوین:

وصیت نامه شهید حسین سمسار

بیا بزرگواری کن و من شرمنده را ببخش

همسر مهربانم، ای باوفا و ای زحمت کش و ای کسی که واقعاً دلت برای زندگی من سوخت و در زندگی با سختی ها و کمبودها ساختی!

من تا زمانی که عُمر دارم، مدیون و شرمنده شما هستم و نمی دانم چگونه از شما دل جویی کنم؟

هیچ راه گذشتی ندارم؛ مگر این که شما به خوبی خودت مرا ببخشی!

حالا بیا بزرگواری کن و من شرمنده را ببخش.

همسر عزیزم! بچه های کوچولوی مان را به تو می سپارم.

همسرم! ناراحت نباش؛ من برای خدا رفته ام و کسی که برای خدا جهاد کند، خانواده اش بی سرپرست نمی ماند.

همسرم! بدان که نظر خدا و نظر امام زمان(عج) بر خانواده شهید و رزمنده است؛ پس بدان که خدا یار شماست و همیشه ذکر زبانت باشد:

«وقتی خدا دارم، چه غم دارم؟ / خدا دارم، چه کم دارم؟»

من هم اکنون در سنگر امام زمان(عج) هستم؛ ما را دعا کنید. -ان شاء الله- امام زمان(عج) و فاطمه زهرا(س) پشت و پناه شماست.

همسر عزیزم! خداوند به شما صبر و توفیق کامل عنایت فرمایید.

منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده