شهیدی که همرزمش را نجات داد ولی خودش شهید شد

همچنین این شهید بزرگوار تا پایان دوره راهنمایی درس خواند، سپس به مدرسه نظام رفت و به استخدام ارتش طاغوت درآمد، آخرین یگان خدمتی ایشان نیز در لشگر 16 زرهی قزوین بود که با درجه استوار یکم خدمت می‌کرد و شغلش در این یگان راننده تانک بود.
وی به امام خمینی(س) عشق می‌ورزید، همیشه در تظاهرات علیه رژیم شاهنشاهی حضور داشت و حتی مردم را جهت حضور در این تظاهرات تشویق می‌کرد.
راشدی‌باویل‌علیایی با شروع جنگ تحمیلی بارها عازم جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد، همیشه در مقابل گروهک‌ها ایستادگی کرد و از آنها متنفر بود.
آخرین ماموریت جنگی این شهید بزرگوار در منطقه عملیاتی سوسنگرد بود، در این عملیات تیری به پای همرزش اصابت کرد، او ایشان را به عقب می‌برد و جهت نجات تانک به داخل آن می‌رود ولی تانک مورد اصابت موشک دشمن قرار گرفته و به آتش کشیده می‌شود.
این واقعه در تاریخ پانزدهم دی ماه سال 59 به وقوع پیوست و اثری از پیکر این شهید بزرگوار به دست نیامد.