نوید شاهد - همزمان با سالروز شهادت "محمد رحیمی" در وصیت‌نامه‌ این شهید بزرگوار می‌خوانیم:«بنده چون سرباز قرآن و اسلام هستم، اگر شهید و در این راه کُشته شدم، شکر خدا را به جا می‌آورم زیرا شهید، مقامی دارد که هیچ‌کس به آن نخواهد رسید ...»
شهید، مقامی دارد که هیچ کس به آن نخواهد رسید.

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید محمد رحیمی، بیست و هشتم شهریور ۱۳۵۲ در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش حجت‌الله، راننده بود و مادرش معصومه نام داشت، تا پایان دوره راهنمایی درس خواند و سرباز ارتش بود. این شهید بزرگوار هجدهم شهریور ۱۳۷۱ در بانه هنگام درگیری با گروه‌های ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله شهید شد و مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

متن وصیت‌نامه شهید محمد رحیمی:

عازم خدمت مقدس سربازی می‌باشم. اولاً تمام وابستگانم را به خداوند بزرگ می‌سپارم؛ مخصوصاً مادرم را سفارش می‌نمایم که برای خدمت من ناراحت نباشد و ثانیاً پدرم را که راننده و تنها امید و نان‌آور خانه مان می‌باشد، ناراحت ننماید. چون ناراحتی ایشان ناراحتی عموم خانواده است.

در ضمن، چون آن طوری که می‌گویند بعد از پایان آموزش باید در استان کُردستان خدمت نمایم، رفیقان و مردمان می‌گویند در کُردستان همیشه ضد انقلاب و مجاهدین خلق(منافقین) در کمین سربازان اسلام می‌باشند لذا باید وصیت‌نامه داشته باشیم و همیشه مسؤول عقیدتی- سیاسی هم می‌گفت: باید وصیت‌نامه داشته باشید.

بنده چون سرباز قرآن و اسلام هستم، اگر شهید و در این راه کُشته شدم، از شما پدر و مادرم خواهشمندم، هیچ‌گونه حرف ناروا بر زبان نیاورید زیرا شهید، مقامی دارد که هیچ کس به آن نخواهد رسید. اگر برگشتم، شُکر خدا.

منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین

مادر شهید
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده