آذربایجان غربی - صوتی

شهيد خليل سفيدكار نوزدهم مهر 1368 در روستای هورسین زادگاهش مورد سوء قصد گروههای ضد انقلاب قرار گرفت و به شهادت رسید.

برای یادگیری دوره فرماندهی به پادگان امام علی (ع) تهران اعزام و از آنجا به جبهه جنوب اعزام شد سپس از طرف سپاه به سمت فرماندهی پایگاه سرو انتخاب شد.

گفت نمي ترسم فقط مي خواهم ضعف اينها را نشان دهم كه ما مي توانيم از دستشان فرار كنيم.

در برابر مشكلات خيلي صبور بود. وقتي ما در برابر مشكلات خود را مي باختيم او واقعا صبورانه و با روي گشاده و خنده مي گفت هر مشكلي راه حلي دارد.

در علامه طباطبایی دانشگاه تهران در رشته مدیریت پذیرفته شد و مشغول تحصیل گردید، ولی شور و عشق انقلاب او را از ماندن در کلاس بر حذر داشت و با لباس پاسداری رهسپار مناطق جنگی شد.

فرمانده گردان تیپ 18 الغدیر یکی از فرماندهان شجاع و دلاور بود که بعد از آنهمه رشادت سرانجام در بیست و یکم تیرماه سال 1373 در روستاي برده قل منطقه پيرانشهر قلب پاك خويش را سپر بلا ساخت.

مانند شهيد بروجردي كه در بحبوحه نبرد و گرفتاري ها فقط استغفرا... و لااله الاا... مي گفت و در اوج محاصره و نبرد لبخند مي زد.

توصيه مي كرد غيبت نكنيد، نماز را در اول وقت اقامه كنيد و در حفظ نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران با تمامي توان كوشا باشيد.

تشنه شهادت بود و روحيه شهادت طلبي در اعماق وجودش موج مي زد. صبر و بردباري يوسف وصف ناپذير است، او در عمليات ها چنان صبورانه و شجاعانه عمل مي كرد كه گويي وعده ديدار داشت.