وصیت نامه شهید رضا سفیدبر
دوشنبه, ۲۰ آذر ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۳۲
رضا سفیدبر، هفتم مرداد ۱۳۴۳، در روستای دانسفهان از توابع شهر بوئین‌زهرا به دنیا آمد. پدرش علی‌اکبر و مادرش معصومه نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. کفاش بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیستم آذر ۱۳۶۱، در سردشت توسط نیروهای عراقی به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد.
نوید شاهد قزوین:وصیت نامه شهید رضا سفیدبر
قرآن فرموده: «کل نفس ذائقه الموت»؛ همه کس طعم مرگ را می چشند؛
اگر چه شما را به خاطر خداوند کریم و رسول خدا، ترک کرده و عازم جبهه جنگ
علیه کفار می باشم؛ اما بدانید قلبم با شماست و همواره با شما و آنگاه هم
که به وسیله گلوله های دشمن، تکه پاره شوم نیز با شما خواهم بود.
این است
زندگی جاویدی که خداوند وعده داده است و بدانید که این سعادتی است از برای
من و پدر و مادر من و برادرانم و خواهرانم.
شما باید افتخار کنید که فرزندی تربیت کردید که حسین وار در راه رضای خدا و
به خاطر خدا و قرآن و رسول خدا، شهید می شود.
تا آنجا که نیرو و قدرت دارم، دشمنان اسلام را می کُشم تا اسلام را به
پیروزی رسانم و اگر نتوانستم، می میرم که شهیدم و این را خدا وعده داده است
و من تا خون در رگهایم جریان دارد، دشمنان اسلام را به خاک و خون می کشم و
هیچگونه دغدغه و تزلزل در خود ایجاد نخواهم کرد.
ای پدر و مادر مهربانم، که مرا بزرگ کردید و برایم زحمتهای فراوان کشیدید!
من هرگز زحمت های شما را از یاد نخواهم بُرد و امیدوارم هرگونه بدی از من
دیده اید، مرا ببخشید.
پدر و مادرم! من راهی را که انتخاب کرده ام، خوب راهی است و بین برادرانی
که همه داوطلبانه برای اجرای دستور خدا (جهاد) این راه را انتخاب کرده اند،
خوشحال هستم؛
اما مادرم! دلم کمی شور می زند و آن به خاطر این است که فکر
می کنم شما ناراحتید؛ که اگر باشید، من ناراحت می شوم؛ ولی بدانید همین کار
باعث خجل شدن من و شما پیش فاطمه زهرا (س)-در روز قیامت- خواهد شد؛ البته
اگر ناراحتی برطرف نشود! زیرا من که از پسر حضرت زهرا(س) برتر و بالاتر
نیستم.
قرآن فرموده: «کل نفس ذائقه الموت»؛ همه کس طعم مرگ را می چشند؛ پس چه بهتر
مرگی را انتخاب کنیم که جهاد در راه خدا باشد.
شما هم صبر را پیشه خود
سازید که قرآن فرموده: «ان الله مع الصابرین»؛ به خدا توکل کنید و از هیچ
کس نترسید که: «ان الله یحب المتوکلین»؛
من طبق این آیه قرآن، راه خدا را
انتخاب کردم.
پدر و مادرم، شمایی که مرا تربیت کردید! به شما بشارت می دهم که من راهی را
پیمودم که -ان شاء الله- راه ائمه اطهار و راه شهداست و از شما خواهش می
کنم در مرگم بیتابی نکنید و با روحیه ای بسیار عالی و خوشحالی به ایمانتان
اتکا کنید تا الگو و نمونه ای برای پدر و مادرهای دیگر باشید.
مادرم! بدانید که شهید همیشه زنده است؛ پس شما چیزی را از دست نخواهید داد.
سعی کنید شبهای جمعه دعای کمیل بخوانید و مرا دعا کنید که خدا از گناهانم
درگذرد.
مادرم! در شهادتم ناراحت نباش؛ چرا که عشق من به شهادت است و این طور نیست
که تو را نمی خواهم. تو جای خویش را در قلبم باز کرده ای؛ اما بدان که عشقی
برتر یافته ام؛ عشقی جانسوزتر دارم که سعی می کنم عاشق واقعی او شوم.
چرا
که خدا خودش گفته است: هر که را عاشقش شوم، می کُشم و هر کس را من بکُشم،
خونبهایش خودم هستم.
من به جبهه های حق علیه باطل می روم و تا خون در بدن دارم، با دشمنان اسلام
می جنگم و جانم را فدای رهبر و ملتم خواهم کرد.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.
نظر شما
