محمد محمدخانی، یکم فروردین ۱۳۴۱، در روستای آراسنج از توابع شهر بوئین‌زهرا به دنیا آمد. پدرش مرتضی، آسیابان بود و مادرش جهان‌خانم نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و دیپلم گرفت. تعمیرکار موتورسیکلت بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. سی‌ام تیر ۱۳۶۵، در فاو عراق بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
به گزارش نوید شاهد قزوین:

وصیت نامه شهید محمد محمدخانی

مسلمان بودن به این نیست که فقط نماز بخوانیم

برادرم و خواهرم! اگر ما قرآن را قبول داریم، باید تمام و کمال قبول داشته باشیم.
نباشد که یک صفحه از قرآن را -که درباره ی فتح ما ‏نوشته است- قبول داشته باشیم و در صفحه یا آیات دیگر -که از جنگ و جهاد و دفاع از اسلام یاد مى‏ کند- آنها را نشنیده و ندیده بگیریم.
مسلمان و شیعه ی على بودن، یعنى علی وار زیستن و على گونه شهید شدن است.
اگر ما نمى ‏توانیم على(ع) شَویم، باید على گونه گردیم.
مسلمان بودن به این نیست که فقط نماز بخوانیم! دُرست است که گفته اند اعمال دیگر انسان زمانی قبول می گرددکه نماز قبول ‏شود؛ اما این را هم باید قبول کرد که نماز، یک اصل دین و جهاد نیز اصل دیگر آن است.
...و تو اى خواهرم! حجابت را حفظ کن که حجاب تو ارزنده ‏تر از خون من است.
به الله قسم، خداوند نه به نماز ما احتیاج دارد و نه به روزه ی ما و از همه مهمتر، نه به جهاد ما!!
چرا؟ چون خداوند در سوره ی بقره مى ‏فرماید: «خداوندى که زمین و آسمان را آفرید، در آنِ واحد اگر اراده کند، هر چیز موجود مى ‏شود.»
این بنده ی حقیر، در زندگیم خدمتى به اسلام نکردم، شاید مرگم باعث خدمتى شود و برادران تحت تأثیر مرگم قرار گیرند و به سوى جبهه بشتابند.
امید که خداوند از ثواب اَعمال اینان نصیب این بنده ی حقیر نیز بگرداند.
برادران! این دنیا نردبانى جهت عبور از این دنیا و رسیدن به اقامتگاه دایمى است.

منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.


برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده