با هم برادر و مهربان باشیم
شنبه, ۰۶ مرداد ۱۳۹۷ ساعت ۱۴:۲۹
محمدمهدی جبلی، بیست و ششم بهمن ۱۳۴۲، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش عظیم محمد، کارگری می‌کرد و مادرش جیران نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. کارگر کارخانه ریسندگی بود. از سوی گروه جنگ‌های نامنظم در جبهه حضور یافت. ششم مرداد ۱۳۶۰، در سوسنگرد بر اثر اصابت گلوله به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
به گزارش نوید شاهد قزوین:
وصیت نامه شهید محمدمهدی جبلی
با هم برادر و مهربان باشیم
دشمن از ایمان ما وحشت دارد.
دشمنان اسلام، برای سرکوب کردن اسلام، از هر
کاری دریغ نمی کنند.
دشمن بعثی عراق قدرت جنگ کردن با دلاوران اسلام را
ندارد و موشک و توپ و خمپاره بر سر مردم بی گناه پرتاپ می کند و یک مُشت
مردم بی گناه را شهید می کند، تا بلکه روحیه ما را ضعیف کند، تا پیروز شود؛
امّا کور خوانده است!
اگر همه هم شهید شوند، ما تا آخرین لحظه ی پیروزی، با کفار می جنگیم و
پیروز می شویم؛ اسلام همیشه پیروز است؛ خدا یار و یاور همه مسلمانان است.
من از ملت شهیدپرور قزوین می خواهم که اتحاد و هماهنگی خود را حفظ کنند و
نگذارند به این انقلاب -که خون بهای شهیدان است- صدمه بزنند.
دشمنان اسلام
در کمین هستند و می خواهند ما را از راه راست منحرف کنند؛ ما باید با هم
برادر و مهربان باشیم؛ دست همدیگر را بگیریم؛ اختلافات را کنار بگذاریم؛ تا
دشمن از ما سوء استفاده نکند و تا ابرقدرت ها به زانو درآیند.
من از خداوند متعال، آرزوی شهادت می کنم؛ شهادت یکی از نعمت های بزرگ
خداوند است.
من به پدر گرامی ام افتخار می کنم که فرزند خود را برای مبارزه با کفار به
جبهه حق علیه باطل فرستاده است؛ امیدوارم که خداوند از او راضی باشد.
درود بر چنین مادری که برای من، شب و روز زحمت کشید و مرا بزرگ کرد تا در
راه خدا قدم بردارم.
مادرم! اگر من شهید شدم، افتخار کُن که چنین پسری داشتی؛ برای من گریه و
زاری نکنید که من ناراحت می شوم؛ شهادت یکی از نعمت های خدا است.
تو خواهر! تو نیز زینب (س) زمان باش و همیشه در راه خدا قدم بردار.
من از برادران کوچکم می خواهم در راه خدا خدمت کنند، که راه خدا بهترین و
برترین راه هاست.
ما زنده به آنیم که آرام نگیرم / موجیم که آسودگی ما عدم ماست
محمدمهدی جبلی
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.
نظر شما
