مرکز اسناد ایثارگران منتشر کرد:
وصیت نامه شهید عبدالله جهانبخش
دخترم را خوب بزرگ و عروسش کنید
حمدالله جهانبخشی، سال ۱۳۴۴، در روستای خوزنین از توابع شهر بوئین‌زهرا به دنیا آمد. پدرش زین‌العابدین(فوت۱۳۶۶) و مادرش مریم نام داشت. در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت. سال ۱۳۶۴ ازدواج کرد و صاحب دو دختر شد. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. پنجم تیر ۱۳۶۶، در سردشت توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به پا، دست و سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش عبدالله نیز به شهادت رسیده است.
به گزارش نوید شاهد قزوین:
وصیت نامه شهید عبدالله جهانبخش
دخترم را خوب بزرگ و عروسش کنید
مادر جان! اجل با ما مبارزه می کند و ممکن است موفق هم باشد؛ ولی تو مادر!
هرگز از مرگ من خود را ناراحت نکن...
نمی خواهم برایم زیاد گریه کنی؛ چرا
که گریه برای یک شهید مناسب نیست.
... مرا حلال کن!
تو برایم خیلی زحمت کشیدی و به خاطر من خیلی زود پیر شدی؛ لذا نمی خواهم
بعد از مرگم اصلاً به فکر من باشی! بیا و فراموشم کن و یا -از این که شهید
دادی- شادی کن!
دخترم را خوب بزرگ کنید و عروسش کنید و -اگر امکان داشت- به مدرسه
بفرستید تا آگاه شود و در زندگی به مردم کمک کند و دست ناتوانان را بگیرد.
دخترم! سلام... پدر بازوی گرم تو را می بوسد.
زینبم! مادرت را دوست داشته باش تا روح پدر شاد باشد.
...و تو ای همسرم! به دخترمان مهر بِوَرز و بزرگش کن و به خانه ی شوهر
بفرست. وقتی بزرگ شد، مزار مرا به او نشان بده و بگو خانه ی پدرت اینجا
است.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.
