ما فرزند محرم و امام حسینم
شنبه, ۰۳ شهريور ۱۳۹۷ ساعت ۱۴:۱۶
سیدنورالدین ابراهیمی، ششم تیر ۱۳۴۱، در روستای کماجین از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش سیدبهاءالدین ، شاگرد عطاری بود و مادرش سیده‌سارا نام داشت. تا پایان سطح اول در حوزه علمیه درس خواند. روحانی و پاسدار بود. سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. یکم شهریور ۱۳۶۱، با سمت مسئول تدارکات در مهاباد دچار سانحه رانندگی شد و بر اثر ضربه مغزی به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش سید سیف‌الدین نیز به شهادت رسیده است.
به گزارش نوید شاهد قزوین:
وصیت نامه شهید سیدنورالدین ابراهیمی
ما فرزند محرم و امام حسینیم
سپاس بیکران خداوند منان را سزاست که در زمان
مردی از تبار هابیلیان و دودمان حسین(ع) زیستم و در راه هدف مقدس خویش از
رهنمودهایش، شهادت را یافتم و آموختم.
من به خوبی میدانستم که رهبر عظیم الشأن اسلام، نایب به حق امام زمان(عج)
می باشد و به همین جهت هم ایشان را ولی امر و واجب الاطاعه میدانم و از
دوستان واقعی و گوش به فرمانش به خصوص پاسداران عزیز انقلاب اسلامی خاضعانه
می خواهم که هیچوقت از فرمان و اوامر پیامبرگونه ی امام عزیز دست بر
نداشته، همیشه برای طولانی شدن عمر امام خویش، دست به دعا باشند.
من از آن روزی که لباس مقدس پاسداری را به تن کردم، همیشه از درگاه خداوند
متعال آرزوی شهادت می کردم.
من از سازمان منافقین ضد حق، خیلی متنفرم؛ چرا که همین منافقین ضد خلق
بودند که با چهره پلید و خونخوار خود توانستند امام علی(ع) را بیست و پنج
سال خانه نشین کنند و سعی کردند چهره ی این انقلاب اسلامی و مردمی را خدشه
دار کنند؛ ولی کور خواندند! «و مکروا و مکرالله و الله خیر الماکرین».
از هیچکس حراسی نداشته باشید؛ به جز خدا که اگر دنیا ما را محاصره اقتصادی
کند، ما مَرد رمضانیم و اماممان، علی(ع) هست و اگر محاصره نظامی بکنند، ما
فرزند مُحرمیم و اماممان حسین (ع).
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.
نظر شما
