صد جان داشته باشم ، فدای انقلاب خواهم کرد
دوشنبه, ۱۲ شهريور ۱۳۹۷ ساعت ۱۴:۲۹
سیدعلی سیدی، یکم اردیبهشت ۱۳۴۱، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش سیدمراد (فوت۱۳۵۹) و مادرش بمانی نام داشت. تا چهارم ابتدایی درس خواند. نقاش ساختمان بود. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. پانزدهم شهریور ۱۳۶۰، در گیلانغرب توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
به گزارش نوید شاهد قزوین:
وصیت نامه شهید سیدعلی سیدی
اگر صد جان داشته باشم ، فدای انقلاب خواهم کرد
مادر و برادر عزیزم! عشق به خدا عشق دیگری است و وجود انسان شور دیگری
پیدا می کند.
اینجا انسان حالت پرواز دارد؛ وقتی در مرخصی بسر می بَرَم، انگار در زندان
هستم و دلم هوای دیگری دارد و مرتب فکر و وجودم در جبهه است و مثل این است
که می خواهم از قفس آزاد شوم؛ ولی حالا آرامش پیدا کردم و دلم هوای کربلا
دارد و انگار به من الهام شده است که به کربلا خواهم رفت.
وقتی به هنگام اعزام به جبهه، به حضور امام رسیدیم، دیگر دل از شما بُریدم و
شور دیگری در سَرَم رفت و هوای دیگری پیدا کردم و زمانی که همه با یک صدا
می گفتیم «لبیک یا خمینی»، مثل این بود که در عالم ملکوت با او هم عهد و
پیمان شده ایم و ما از این عهد تا ابد روی گردان نخواهیم شد و در این جا می
بینیم این مردان خدا جانبازی می کنند و می جنگند و مجروح و شهید می شوند و
با خون خود راه به خدا رسیدن را می آموزند.
مادر جان! من در همان روزهای اول انقلاب به تو گفته بودم که اگر صد جان هم
داشته باشم فدای این انقلاب خواهم کرد و چون آقا سید و فرزند فاطمه زهرا
(س) است، به فاطمه زهرا (س) قسم که جانم را فدای او خواهم کرد و هنوز هم
همان حرف را خواهم زد و اگر شهید شدم، ناراحت نباش؛ چراکه به هدفم رسیدم و
راه خدا را پیش گرفتم.
برادر جان! پس از من مواظب مادرم باش و نگذار غم و غصه بخورد.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.
نظر شما
