زندگینامه
جمشید آقاجانی، پنجم اردیبهشت ۱۳۳۸، در روستای نرجه از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد. پدرش عبدالله، کشاورز بود و مادرش سکینه نام داشت. به فراگیری علوم دینی و حوزوی پرداخت. روحانی بود. سال ۱۳۵۸ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. شانزدهم اسفند ۱۳۶۲، در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه بر جا ماند و سال ۱۳۹۶ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

به گزارش نوید شاهد قزوین:

وصیت نامه شهید جمشید آقاجانی

هیچ لذتی بالاتر از رضای خدا نیست

ای خدای عزیز و مهربان! هیچ لذتی بالاتر از این نیست که حرکت در راه رضای تو کردن و در این حرکت، عزیزترین چیز را -که جان است- فدای رضای تو کردن.

ای خدای کریم! ما را محشور با سیدالشهدا(ع)گردان که در سرزمین پر بلای کربلا و در روز عاشورا، عملاً به ما فهماند که عاشق و دوست واقعی الله، آن است که از همه چیز خود بگذرد.

سخن عاجزانه ام با برادران و خواهرانی که دوستان شهدا هستند و علاقمندان تداوم داشتن راه اهل بیت، این است که حرکت کردن بر طبق رضای خدا، دارای مشکلات و ایجاد کننده مشکلات است.

صبر پیشه کنیم و نمونه این حرکت و صبر، وقایع عاشوراست و اعمال زینب (س) ای پدر عزیزم! فراموش کردنی نیست خوبی هایت؛ حلالم کن.

مادر جان! خدا شفا دهد تو را. حلالم کن و از خدا بخواه که گناهانم را ببخشد.

خدایا! هیچ امیدی در مصیبت هایم ندارم، جز بخشش و مهربانی تو.

خدایا! این جسم ناقابلم را در راهت -که توفیقش را تو دادی- قبول بفرما.

خدایا! سالهاست که امید رسیدن به تو را داشتم.

خدایا! تو را قسم به شهدا، راه اسلام را -که همگی قربانی راه و هدف الهی آن می باشیم- سر راه ما قرار بده.

همسرم، اعظم! حلالم کن و امیدوارم که مرضیه را آن چنان ادب کنی که رضای خدا در آن است.

۲- اگر مرضیه زنده ماند -که ان شاء الله خواهد ماند- بگذارید حتماً و حتماً، درس طلبگی بخواند و قطره ای از اقیانوس نور باشد.

منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.


برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده