زندگینامه
مهدی عبداللهی، دوم فروردین ۱۳۴۳، در روستای شریف‌آباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش علی‌اصغر، کارگر بود و مادرش مولود نام داشت. دانش‌آموز دوم راهنمایی بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیستم اردیبهشت ۱۳۶۱، در ام‌الرصاص عراق بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

به گزارش نوید شاهد قزوین:

وصیت نامه شهید مهدی عبداللهی

من راه مردان خدا را ادامه دادم

خدایا! من عاشقت شدم؛ پس از تو می خواهم مرا بکشی، اگر لایق هستم.

خدایا! خودت فرمودی: «فبشر عبادی الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه»؛ من هم سخن ها را شنیدم و بهترین را استفاده کردم.

پدر و مادر عزیزم! اگر من شهید شدم، افتخار کنید که فرزندی در راه اسلام داده اید.

به خدا من غصه می خورم و حسرت می بَرم، وقتی خانواده ای شهید می دهد و ما نداده ایم!

شما راه مرا ادامه دهید و مرا ببخشید که نتوانستم برایتان فرزند خوبی باشم.

برادران و خواهرم! راه مرا ادامه دهید و پیام مرا به همه ی مردم برسانید و به آنان بگویید: امام را تنها نگذارید و برای امام دعا کنید.

برادران! شما نماز را ترک نکنید؛ چون نماز پایه ی دین است.

مادر عزیزم! پیام مرا زینب وار به مردم برسان و صبر کن؛ چون من راه حسین(ع) را می روم.

شما دوستان و برادران! راه مرا ادامه دهید و این منافقین ضد خدا را سرکوب کنید و نماز را فراموش نکنید.

مادر و پدرم! برای من گریه نکنید؛ چون شهید گریه ندارد.

اگر خواستید گریه کنید، برای غریبی حسین و علی اکبر گریه کنید؛ من راه این مَردان خدا را ادامه دادم.

منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.


برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده