زندگینامه
رضا مقصودی، یکم آبان ۱۳۴۰، در روستای خوزنین از توابع شهرستان بویین زهرا به دنیا آمد. پدرش محمدعلی و مادرش خاتون نام داشت. تا پایان سطح اول در حوزه علمیه درس خواند. طلبه بود. ازدواج کرد و صاحب دو پسر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. شانزدهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سینه و سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
به گزارش نوید شاهد قزوین:

وصیت نامه شهید رضا مقصودی

شهدا با فداکاری محیط را مساعد می کنند

کُشته شدن در راه خدا -«فی سبیل الله»- به حکم این که عملی آگاهانه و اختیاری و در راه هدفی مقدس و از هرگونه انگیزه ی خودگرایانه منزه و مُبَرّا است، تحسین برانگیز و افتخارآمیز است و عملی قهرمانانه تلقی می شود و در میان کُشته شدن ها، فقط این نوع از مُوت است که از حیات و زندگی برتر، مقدس تر، عظیم تر و فخیم تر است و امیرمؤمنان علی(ع) هم می فرماید: «اگر هزار ضربه به فرق من فرود بیاید که به این وضع کُشته شوم، بهتر است که در بستر بیماری بمیرم» و هم چنین -امام سوم ما- امام حسین(ع) در وقت رفتن به کربلای معلی می فرماید: «اگر چه دنیا زیبا و دوست داشتنی است و دنیا آدم را به طرف خودش می کِشد؛ اما خانه ی پاداش الهی (خانه ی آخرت) خیلی از دنیا زیباتر است؛ خیلی از دنیا بالاتر است و عالی تر.»

که مال دنیا را باید آخر کارْ گذاشت و رفت؛ پس چرا انسان آن را در راه خدا انفاق نکند؟

شهدا، کسانی هستند که با فداکاری و از خودگذشتگی و با سوختن و خاکستر شدن، محیط را برای دیگران مساعد می کنند.

درود بر منجی عالم بشریت، حضرت حجت بن الحسن، امام زمان(عج) که هنوز از نظرها غایب است و هر وقت خداوند بخواهد از پشت پرده ی غیبت ظاهر می شود و دنیا را پُر از عدل و داد می کند؛ پس از آن که دنیا را ظلم و جور گرفت.

درود بر نایب بر حقش، امام خمینی که با قیامش رژیم ۲۵۰۰ ساله ی طاغوتیان را نابود کرد و درخت تنومند انقلاب را کاشت که به وسیله ی این نوجوانان، اکنون آبیاری می شود.

منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.


برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده