مختصری از وصیتنامه شهید احمد پرند وار
نام شهید: احمد
نام پدر: محمد
تاریخ تولد: 1341
محل تولد: تنگ سپو
تاریخ شهادت: 64/4/20
محل شهادت: پاسگاه زید
زیارتگاه : روستای تنگ سپو
وصیتنامه
بسمه تعالى
با درود بر امام عزيزمان و رهبر مستضعفان جهان و قلب تپنده امت مسلمان ايران و با سلام بر شهيدان راه حق و حقيقت از هابيل تا سالار شهيدان حسين (ع) و تمامى شهداى عاشوراى عصر ما از شهيدا ن 5 1 خرداد تا شهيداى جنگ تحميلى كه در اين زمان به نداى هل من ناصر ينصرنى حسين زمان خمينى بت شكن لبيك گفته و با شهادت خود افشاگر چهره يزيديان زمان براى نسلهاى آينده مشق و الگو شدند . سفارش بنده حقير : از فعاليت در مسجد غفلت نورزيد كه حضور در مسجد و در بين برادران واقعا پاك و صديق و خالص باعث مى شود روحى تازه در چهره ها بدمد و انسان را از غرور و بلند پروازى به پائين بياورد . نصيحتم از برادران تنى و دينى و از كليه اقوامان نسبى و سببى اين است كه اگر شهيد شدم جاى نگرانى نيست چرا چون مردانه در ميدان جنگ رزميدم . با درود بر پدران و مادران كه تحمل داغ فرزندان خود را دارند . پدر و مادر عزيزم : شما حق بسيار بزرگى بر گردن بنده داريد كه نتوانستم به خوبى انجام وظيفه كنم و اميدوارم كه اگر تا الان نتوانستم جبران كنم به بزرگوارى خودتان ببخشيد .
مادر اميد دارم كه شيرت را حلالم كنى كه من شرمنده شما هستم كه درختى بى ثمر براى شما بودم و نتوانستم در مقابل خدمتى كه شما به من كرديد مقدار ناچيزى جبران كنم و به تو اى پدر گرامى و مهربان شما نيز رنجها و سختيهاى فراوان را تحمل كرديد و من قدر شما را ندانستم و اميدوارم كه به بزرگوارى خودتان مرا ببخشيد . پدر جان من به عنوان يك امانت در دست شما بودم و اكنون خداوند اين امانت را گرفته است ، شما نه تنها متأثر نباشيد بلكه به شهادت من افتخار كنيد و صبر كنيد كه همانا خدا با صابرين است و اما عزيزانى كه در ختم من شركت كرده ايد وصيت من اين است كه طلب آمرزش كنيد و از اين تاريخ قول بدهيد كه معصيت خدا را نكنيد اگر تا حال معصيت مى كرديد و يا دروغ مى گفتيد اكنون با خون من بيعت ببنديد كه ديگر از راه راست منحرف نشويد و اما سخنى با برادرانم و ديگر فاميلهاى وابسته اين است كه بايد افتخار كنيد كه برادرتان را در راه دين اسلام داده ايد . بارى عزيزان من شرمنده شماها هستم كه نتوانستم برادر خوبى براى شما باشم و اميدوارم كه مرا ببخشيد . عزيزان فكر نكنيد كه من مرده ام خير كسانى كه در راه قرآن و اسلام فدا مى شوند كشته نيستند بلكه زنده اند و نزد خدايشان روزى مى گيرند از شما برادرانم تقاضا مى كنم كه در مرگ من گريه نكنيد و سيه نپوشيد و اگر دلتان شكست و خواستيد گريه كنيد به مظلوميت امام حسين گريه كنيد چرا من در ميان ياران خوب شهيد شدم و مظلوم شهيد نشدم و اما وصيتم به كليه خواهران که حافظ خون شهيدان باشند و اگر خواستند گريه كنند به مظلوميت دختران كوچك امام حسن گريه كنند
و اما وصيتى با برادران دانش آموز : از شما تقاضامندم درس خواندن را ادامه دهيد چون كه جمهورى اسلامى به شماها احتياج دارد در ضمن قبر مرا در زمين خودتان نزديك قبرستان بگذاريد . در پايان از كليه آشنايان و دوستان و اقوامان و فاميلهاى وابسته و كسانى كه به نحوى با ايشان برخورد داشته ام اگر خوبى يا بدى از من ديده ايد مرا به بزرگوارى خودتان ببخشيد .
دوست دارم در محفل عارفان باشم اى معبود چه كنم مرا يارى كن
خواهم كه به جانب تو پرواز كنم اما چه كنم كه بال و پر نيست مرا
والسلام
منبع : بنیاد شهید وامور ایثارگران استان کهگیلویه وبویراحمد
