وصیت‌نامه شهید «محمود فرهنگیان»
نوید شاهد- شهید محمود فرهنگیان: پروردگارا! بارها و بارها مرا از تنگناهای سخت عبور داده‌ای، پس از رفع سختی‌ها باز من فراموش کرده‌ام آن نیازهایی را که بدرگاه تو آوردم، باز هنگام گرفتاری روی بدرگاه پاک تو می‌آورم که می‌دانم یاری کننده ای.
خدایا اگر تور ا نداشتیم، چه داشتیم؟
نویدشاهد: شهید محمود فرهنگیان، 1 دی‌ماه 1327 در شیراز متولد شد. این شهید والامقامد 31 مرداد ماه 1364 در سیرجان به فیض شهادت نایل آمد. بخشی از وصیت‌نامه شهید فرهنگیان را در ادامه می‌خوانید.
دلم تنگ است و می خواهم دلم را بگشایم و بشکافم.
پروردگارا! تو خود بهتر می‌دانی آنچه را که حتی خود ما نمی‌دانیم. تو از اعمال و اندیشه‌های ما و احساس ما، حتی از آن قسمت هایی که خودمان هم خبر نداریم، با خبری. پس در درد دل با تو و تنها تو و فقط تو نمی شود دروغ گفت. نمی توان صمیمت نداشت. آدم گاهی به خودش هم دروغ می‌گوید و سر خودش را کلاه می‌گذارد.
پس ای خدای من! به آگاهیت سوگند که مشکل من جز به دست توانای تو باز نخواهد شد. دستم را بگیر، اشکهایم یاریم نمی کند. ابرهای سینه ام را بارانی ساز.

خدایا اگر تو را نداشتیم، چه داشتیم؟

پروردگارا! بارها و بارها مرا از تنگناهای سخت عبور داده‌ای، پس از رفع سختی‌ها باز من فراموش کرده ام آن نیازهایی را که بدرگاه تو آوردم و باز هنگام گرفتاری روی بدرگاه پاک تو می‌آورم که می دانم یاری کننده ای.
من نمی دانم فردا جواب تو را چه بیاورم. با دست خالی، اندوهی فراوان و سری افکنده، قامتی دوتا رحم تو آنروز به فریاد ما رسد، که تو رحیمی. من را به راه راست انسانیت هدایت کن.

یارب خانه ی تاریک دلم را آفتابی کن.
پروردگارا اکنون معنای دعا را می یابم . اکنون می فهمم که چه طبیب حاذقی است برای دردهای تو درتوی ما دستهای بهبودی تو دراز شده در طلب.
 
«روحش شاد و راهش پررهرو باد»
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده