«باده روحانی»: سروده ای از شهید اسماعیل موذنی
نویدشاهد: در سال 1299 در خانواده ای مذهبی در زرقان فارس متولد شد. از اوایل کودکی به فراگیری علوم مذهبی پرداخت.
از ده سالگی به دلیل عشق و علاقه وافر به خاندان معصومین (ع) در مجالس و تکایا به خواندن نوحه و مرثیه و ذکر مصیبت ابا عبدا... الحسین (ع) پرداخت.
شهید موذنی جهت موعظه به روستاهای دور افتاده می رفت و مردم محروم و ستمدیده روستاها را با اصول دین و احکام شرع آشنا می ساخت.
در ایام محرم و صفر این موضوع را با جدیت بیشتری دنبال می نمود. از آنجا که به حضرت امام و راه مقدس او عشق می ورزید در دوران طاغوت به افشاگری جنایات آن رژیم و امر به معروف و نهی از منکر مبادرت می ورزید.
در توزیع اعلامیه های حضرت امام(ره) بسیار می کوشید و در راهپیمایی ها و تظاهرات خیابانی مشارکتی فعال و مستمر داشت.
سرانجام در روز پنجشنبه 1357/10/7 در تظاهراتی که در شیراز برگزار شده بود توسط ایادی رژیم از ناحیه سر مجروح و به شهادت رسید.
تا بسامان برسد بی سر و سامانی ما
تو بیا و بنما رفع پریشانی ما
هرکس دید جمال تو ز سر هوشش رفت
گشته حسن تو کنون باعث حیرانی ما
نور خورشید رخت سر زده از مشرق عشق
ای که شد از تو فروزان شب ظلمانی ما
« کفر زلفت ره دین می زد و ای سنگین دل»
سبب رونق کفر است مسلمانی ما
ای که از خمکده چشم
تو می بارد می
مست از بوی تو شد باده روحانی ما
منبع: کتاب شهیدان شاعر( بکوشش مرکز پژوهشهای فرهنگی بنیاد شهید)،نصرالله مردانی، نشر معاونت فرهنگی بنیاد شهید انقلاب اسلامی
