نافیان ولایت بر شهادتم نگریند
به گزارش نوید شاهد همدان، شهید مصطفی جربان چهارم تیرماه 1345 در روستای سورتجین از توابع شهرستان رزن متولد شد. پدرش رستم و مادرش تاجی نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند و به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. چهارم دی ماه 1365 در اروندرود براثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکرش تا مدت ها در جبهه ها ماند تا 29 شهریور 1401 به زادگاهش بازگشت.
در این وصیت نامه آمده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
وصیتنامه شهید مصطفی خوبان
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یرْزَقُونَ
هرگز گمان مبرید آنهایی که در راه خدا رفته اند مرده اند بلکه آنها در نزد پروردگارشان روزی می خورند.
بسمه تعالی
وصیتم را بدین شرح می نویسم؛
آنقدر به جبهه می روم تا شهید شوم، ای جوانان نکند در خواب ذلت بمیرید که حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد مخصوصا با شما هستم و به قلم فشار می آورم و بیشتر به شما جوانان می گویم مبادا در غفلت بمیرید که حضرت علی (ع) در محراب به شهادت رسید و مبادا در حال بی تفاوتی بمیرید که علی اکبر حسین در راه حسین (ع) و با هدف شهید شد.
ای مادران مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نمی توانید جواب زینب را بدهید که تحمل هفتاد و دو شهید را نمود. همانند خاندان وهب جوانانتان را به جبهه های نبرد بفرستید و حتی جسد او را هم تحویل نگیرید زیرا مادر وهب فرمود سری را که در راه خدا داده ام پس نمی گیرم.
دعا بهترین تسکین درد است
برادران ای یاران امام، استغفار و دعا را از یاد نبرید که بهترین درمان ها برای تسکین دردهاست و همیشه بیاد خدا باشید و در راه او قدم بردارید و هرگز دشمنان بین شما تفرقه نیندازند و شما را از روحانیت متعهد جدا نکنند که اگر اینچنین کردند روز بدبختی مسلمانان و روز جشن ابرقدرت هاست.
در رفتار امام دقیق شوید
حضورتان را در جبهه های حق بر علیه باطل ثابت نگهدارید، در رفتار امام بیشتر دقیق شوید و سعی کنید عظمت او را همچنان حفظ کنید اگر فیض شهادت نصیبم گشت آنان که پیرو خط سرخ امام خمینی نیستند و به ولایت او اعتماد ندارند بر من نگریند و در جنازه من حاضر نشوند اما باشد که دعای شهدا آنان را نیز متحول سازد وبه امت ایزدی نزدیکشان کند.
سلام مرا به رهبر عزیزم برسانید و بگویید تا آخرین قطره خونم سنگر اسلام را ترک نخواهم کرد، با خداوند پیمان می بندم که در تمام عاشوراها و در تمام کربلاها با حسین (ع) همراه باشم و سنگر او را خالی نکنم تا هنگامی که همه احکام اسلام در زیر پرچم اسلامی امام زمان (عج) به اجرا درآید.
بس کن ای قلم از چه مینویسی؟ به چه کسانی می نویسی؟ ایا به کسانی که حتی وصیت نامه هایشان را در یک کلمه خلاصه کردند و تو ای تاریخ تو وسعت حتی یکی از این بسیجیان را هم نداری. دیدی این همه حسین حسین گفتن بچه ها را اما خاموش ماندی و شنیدی اینهمه بانک الله اکبر را ولی دوام نیاوردی وصیتم را به اتمام می رسانم امیدوارم که از من نرنجید مرا حلال کنید و از شما می خواهم که راه شهدا را ادامه دهید. انشاالله مورخ 19/9/65
