شهید ثالث و نحوه شهادتش در محراب
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شیخ محمدتقی فرزند شیخ محمد ملائکه برغانی قزوینی، به شهید ثالث لقب گرفته است. وی یکی از علمای مجاهد و مرجع تقلید و از ارکان طایفه جعفریه و روسای مذهب امامیه بود که در سحرگاه ۱۵ ذی‌القعده سال ۱۲۶۳ ق و به هنگام اقامه نماز نافله صبح در محراب مسجدی که خود بنا کرده بود و در حال سجده نخست با ضربه شمشیر که به فرق مبارک او زدند، ندای فزت و رب الکعبه را سر داد، سپس دو روز بعد، بر اثر جراحات وارده به لقا‌ئ الله پیوست. وی را پس از شهادت در مقبره شهدای قزوین در جوار امامزاده حسین (ع) به خاک سپردند که هم اکنون آرامگاه نورانی این شهید عزیز، زیارتگاه عارفان و عاشقان بی‌شماری از سراسر جهان تشیع می‌باشد.
شهید ثالث و نحوه شهادتش در محراب
بابی‌ها (از جمله فرقه‌های الحادی و انحرافی که در عهد شهید ثالث توسط استعمارگران در ایران پدید آمد) که در اثر فتوای صریح شهید ثالث بر کفر و نجاست آنها، خوار و ذلیل شده بودند، انجمن‌ها کردند و توطئه‌ها نمودند و سرانجام تصمیم گرفتند تا نیمه شب به مسجد ریخته و او را در خلوت شب و در محراب عبادت به شهادت برسانند.
در نیمه شبی که وی در محراب عبادت در حال سجده مشغول تلاوت مناجات خمسه عشره بود و با خدای خود حالی داشت، شیخ صالح شیرازی که قبلاً شیخی سپس بابی شده بود با جمعی از اشرار بابیه وارد مسجد شدند و بنده صالح خدا را در حال سجده یافتند.
نخست نیزه‌ای از پشت گردنش فرو کردند، چون از سجده برخواست نیزه دیگری بر دهانش زدند و سپس ۸ نیزه بر بدن مبارکش وارد کردند. او شتاب می‌کرد که خود را به بیرون مسجد برساند که از پای افتاد و در خون خود غلطید و اهل و عیالش مطلع شدند و او را به منزل بردند.
دو روز بعد روح شریفش به ملکوت اعلی پر کشید. در اثر نیزه‌ای که به گلویش وارد کرده بودند. قدرت سخن گفتن نداشت به شدت تشنه بود، ولی در اثر جراحت گلو قدرت آب نوشیدن نداشت و همه‌اش به یاد تشنگی امام حسین علیه‌السلام سیل اشک بر صورتش روان بود. این جنایت هولناک در بامداد ۱۵ ذی‌القعده الحرام ۱۲۶۴ ق اتفاق افتاد.
منبع: کتاب شهید ثالث
