دعایی از شهید فتاحی برای رسیدن به کمال انسانیت
به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید محمدرضا فتاحی فرزند عبدالکریم در تاریخ 4 شهریورماه 1346 در شهر قم بدنیا آمد. وی سرانجام پس از چندی مجاهدت در دفاع از میهن عیزیزمان ایران اسلامی در جبهه‌های حق علیه باطل در تاریخ 24 مردادماه 1364 به درجه رفیع شهادت نائل گشت.
در ادامه وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید.
«بسم الله الرحمن الرحيم »
قال رسول الله (ص): «احب عباد الله الى الله انفعهم لعباده» از بندگان خدا آن‌كس پيش خدا محبوب‌تر است كه براى مردم سودمندتر باشد.
قال امام حسين (ع):
آه چقدر مشتاقم كه هر چه زودتر به اين جوانان شهيد بپیوندم، من به شهادت در راه خدا مباهات مى‌كنم.
به نام الله پاسدار حرمت خون شهيدان و پايان‌بخش رسولان و با سلام و درود خدمت آقا امام زمان ارواحناله الفدا و نايب بر حقش و تمامى جهادگران فى سبيل‌الله و ملت شهيدپرور.
با سلام و درود خدمت پدر و مادر عزيز و بزرگوارم، از اينكه در اين مدت 18 سال براى من زحمات زياد حامل شديد و من خيلى شما را اذيت كرده‌ام معذرت مى‌خواهم و اميدوارم كه مرا حلال كنيد. پدرم و مادرم از كليه آشنايان و دوستان براى من حلاليت بطلبيد و در ضمن خاطرتان جمع باشد؛ شفاعت شما را مى‌كنم در صورتی كه در خط اسلام و پيرو خط امام باشيد.
ننه معصوم «عزيز جان» از اينكه من در اين مدت خيلى مزاحم شما شدم معذرت مى‌خواهم و همينطور از دايى محمد و حسين و محمدعلى و بابا حسن و ننه جان از جاى من از تمام آشناييان و فاميل حلاليت بطلب در ضمن براى من قرآن بخوان و نماز بخوان كه ننه جان خاطرت جمع باشد كه شفاعتت را خواهم كرد.
جعفر جان، ا حمد جان، طيبه جان و طاهره جان و احمدآقا اميدوارم كه از دست من هيچ ناراحتى نداشته باشيد و اگر من شما را اذيت كردم و مرتكب اشتباهاتى شدم، معذرت مى‌خواهم و از شما حلاليت مى‌طلبم و مى‌خواهم راه مرا ادامه دهيد.
از عموهايم، عمورضا، عمومحمد، عموعبدالحسين، حلاليت مى‌طلبم؛ اگر من شما را اذيت كردم و حرفى زدم كه شما ناراحت شديد. از ننه آقا و حاج عمو هم همينطور براى من دعا كنيد و قرآن بخوانيد، ديگر عرضى ندارم.
خدايا، بارالها، پروردگارا، معبودا، معشوقا، مولايم!! من ضعيف و ناتوان كه تحمل درد از دست دادن پاهايم را ندارم، چگونه تحمل عذاب تو را مى‌توانم بكنم؟
خدايا هاى و هوى بهشت را مى‌بينم، چه غوغايى! حسين به پيشواز يارانش آمده، چه صحنه‌اى فرشتگان ندا دهند، كه همرزمان ابراهيم، همراهان موسى، همدستان عيسى، هم‌كيشان محمد، هم‌سنگران على، همفكران حسين، همگامان خمينى، از سنگر كربلا آمده‌اند، چه شكوهى و راه سعادت‌بخش حسين (ع) را ادامه دهيد و زينب‌وار زندگى كنيد.
خداوندا، ريا، بخل، كينه، حسادت، غرور، دورويى، بدبينى، غيبت، تهمت، تنگ‌نظرى، كم‌گذشتى و كليه كارهاى زشت و نامشروع در اسلام را در درون ما ريشه كن بفرما.
آمين يا رب العالمين
