پرهیز کردن از مجادله

گزارش نوید شاهد مازندران، شهید «ابوالقاسم بزاز» دوم مهر ماه 1331، در شهرستان بابل به دنیا آمد. پدرش محمدحسین و مادرش صدیقه نام داشت. از سوی سپاه وارد جبهه شد و در تاریخ دهم خرداد 1359، در سنندج بر اثر اصابت ترکش به سر به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای معتمدی به خاک سپرده شد.

فرازی از وصیت نامه شهید «ابوالقاسم بزاز»

وصیت می کنم همه شما را به اینکه از مجادله تعبیر علم که خداوند زیاد در کتابش و ائمه علیه السلام نهی فرموده اند بپرهیزید زیرا باعث قساوت قلب است و محل اخوت و در بعضی از روایات از ائمه معصومین (ع) آمده است که لذت ایمان را نخواهید چشید کسی که مجادله زیاد کند.

اهمیت دادن به نماز و دعا و نماز شب و مناجات مخفی از نظرها و صدقه پنهانی و پنهان داشتن کارهای خیر است و برای رضای خدا انجامش دادی زیرا همانگونه که برای هر یک از موارد چندین شاید اگر اشتباه نکنم چند درصد روایت و حدیث وارد شده است مخصوصاً عزیزان من نماز شب آنچه که باعث عظمت و کرامت مومن است فقط و فقط در همین خلوت کردن ها با قاضی الحاجات دوست و محبوب واقعی واقف به اسرار نهان است.

به جا آوردن حق و الناس

حقوق الناس را هر چه زودتر در صورت امکان به جا آورید و اداء نمایید که مرگ زود می آید و ناگهانی و سعی کنید که زودتر از افراد رضایت کسب نمائید و مشروط است به رضایت.

سعی کنید که در دوستی‌هایتان صادق باشید واقعاً دوست باشید و سعی کنید که همه را دوست بدارید که همه مخلوق خدایند و خدمتگزار تو به امر خدا و تو نیز خدمت گزار آنها باید که همه مانند اعضاء یک خانواده باشید و همانگونه نسبت بهم صمیمیت ابراز دارید که موجب خوشحالی خدا می باشد.

عزیزان من الان که این نامه را می خوانید من نیستم ولی این وصیت را به شما می کنم و شما هم بهر س که بیشتر دوستش دارید برسانید و آن وصیت اینست که از خدا بخواهند تا شهادت در مسیر خودش را نصیب و روزی فرماید بخدا قسم تنها راه رسیدن به کمال واقعی و یا بهتر بگویم بلقناء الله (عند ملک؟) و ساده ترین و سهل ترین و نزدیک ترین راهها و واضحترین آنها همین است شهادت چقدر زیباست لفظ شهادت تا چه رسد به معنا.

ای عزیزان من قسم می دهم همه شما را به آنچه که برایتان مونس است از اینکه ارج نهیم به خون شهیدان اسلام و نگذاریم که ضایع شود خون مطهرشان و هدف شان پایمال هوسمان نگردد که به کام دل شان (گسترش هر چه بیشتر حکومت حقیر اسلامی) برسند و بیایم تا پیام آوران این خونها باشیم و این را بدانید که اگر رعایت مراتب فوق را نفرمائیم خداوند منتقم خواهد فرمود: نفرین ارواح شهداء و آنوقت خدای ناخواسته سلب رحمت می شود عذاب خواهد آمد.

عزیزان من زیاد و زیاد خیلی زیاد به یاد آقا و سرور کائنات امام زمان که روح و جسم و تنم همه متعلقات به من و فرزندانم که زیاد دوستانشان دارم فدای قدم او علی الخصوص زمانی که ترکم می کند قرآن مجید کلام الله چه زیباست که شاعر گفته چه خوشبخت خوش است و قرآن ز تو دلربا شنیدن بهرحال به یاد او باشیم و فرج عاجلش را بخواهیم و برای حضرتش دعا نمائیم و برای نائب عام او مجدد قرن وحید دهر در عصر ما یعنی امام خمینی و طول عمر و توفیق و صحت جسم ایشان همچنین دعا زیاد نمائیم.

 از پدر و مادر و فامیلها و آشنایان و دوستان و همه نزدیکان برای من قبل از تشییع جنازه من طلب حلالیت شود در صورت امکان سعی شود که به هیچ وجه و عذری در عزادرای برای من خلاف شرع یا اسراف نباید نشود و از ضجه و شیون و گریه که باعث خوشحالی دشمنان دین می شود جداً و جداً و جداً خودداری شود و خیلی سنگین و با متانت مجالس عزای متعارف سطح پایئن را بر پا دارید از دعوت نمودن اشراف و طبقه مرفه در مجلس عزا جداً خودداری فرمائید.

 یکسال نماز و یک ماه روزه و همچنین پانزده روز روزه و شش ماه نماز برای کسی بود حتماً حتماً آوردید که راحت و آسوده باشم برای خودم اگر صلاح دیدید و روزه ای بدهید والا خداوند کریمتر از آنست که با این خاطر سخت بگیرد بر من بدهکاری هایم چیزی نیست که عیالم نوعاً می داند و ضامن دین من هم حضرت بقیه الله می باشد لذا خوفی ندارم.

 از پدر بزرگوارم آیت الله مشکینی بخواهید که یک روز درس تفسیر قرآن را به این حقیر هدیه فرمایند (ثوابش را) این را حتماً بخواهید قبول خواهد فرمود از برادران و خواهران یعنی طلاب علوم دینی آشنا نوکران و سربازان امام زمان علیه السلام برایم مغفرت طلب نمائید.

 وصیت می کنم بر عیالم را که در راه خدا مرارت و سخنی زیاد دیده و خبری که می بایست در ناحیه من به او برسد نرسیده است و حقوق حقه اش و حتی در خیلی از موارد حقوق واجبه او نیز ضایع شده است البته بد است. من امیدوارم که مرا ببخشد وصیت من به او اینست که بعد از من سعی در تربیت فرزندانم بنماید و تا می تواند طوری به خود بقبولاند که باید تجدید فراش نماید، حیف است که این سنت الهی اسلامی بعد از من از بین برود به خاطر تعصبات بی جا و غیر اسلامی فرامین و اوامر و اجتناب از معاصی از صغایر و کبائر آن است.

انتهای پیام/