راننده‌ای که مسیر خاکی خرمشهر را به جاده‌های بهشت گشود
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «قدرت‌الله حیدری» در نهم اسفند ۱۳۳۷ در تهران، در خانواده‌ای مذهبی و انقلابی دیده به جهان گشود. از کودکی در دامان پدری سختکوش و مادری مهربان پرورش یافت و درس‌های زندگی را با ایمان و اخلاص نوشت.
تحصیلات و فعالیت‌های اجتماعی
او در هفت سالگی پا به مدرسه گذاشت و با پشتکار تمام، تحصیلات خود را تا اخذ دیپلم در سال ۱۳۵۸ ادامه داد. پس از مدتی بیکاری، در یک تعمیرگاه مشغول به کار شد و سپس به عنوان راننده فعالیت کرد. همزمان با اوج‌گیری انقلاب اسلامی، به صفوف مبارزان پیوست و در شعارنویسی و پخش اعلامیه‌های امام خمینی (ره) نقش فعالی ایفا نمود.
حضور در جبهه‌های نبرد
با آغاز جنگ تحمیلی، قدرت‌الله بی‌درنگ به جبهه شتافت. در اولین اعزام، از ناحیه پا مجروح شد، اما این جراحت نتوانست عزم او را برای دفاع از میهن سست کند. در اواخر فروردین ۱۳۶۱، بار دیگر به جبهه بازگشت و این بار در منطقه‌ی عملیاتی خرمشهر، با مسئولیت رانندگی، به یاری رزمندگان شتافت.
شهادت
سرانجام در سوم خرداد ۱۳۶۱، در حالی که با خودروی خود، رزمندگان را به خط مقدم می‌رساند، گلوله‌ای به سینه‌اش اصابت کرد و این سرباز فداکار، در سن ۲۴ سالگی، به آرزوی دیرینه‌اش رسید: شهادت. پیکر پاکش در بهشت زهرا (س) آرام گرفت، اما نامش در تاریخ دفاع مقدس جاودانه ماند.
ویژگی‌های اخلاقی
متعهد و مسئولیت‌پذیر: در هر کاری که انجام می‌داد، نهایت دقت و اخلاص را به کار می‌برد.
انقلابی و پایبند به آرمان‌های امام: از همان نوجوانی در راهپیمایی‌ها و فعالیت‌های انقلابی حضور پررنگ داشت.
شجاع و فداکار: با وجود مجروحیت، بارها به جبهه بازگشت و تا آخرین نفس در راه دفاع از اسلام و میهن ایستادگی کرد.
سخن پایانی
شهید قدرت‌الله حیدری ثابت کرد که شهادت، تنها یک پایان نیست، بلکه آغاز زندگی جاودانه در بهشت برین است. یادش گرامی، راهش پررهرو، و روحش با شهدای کربلا محشور باد.
«وَ لا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ»
(آل عمران ۱۶۹)
انتهای پیام/
