مداح امام حسین (ع)

سید محمود میرسجادی بود و صدای گرمش که نه توی شهر که نوای گرم و دلنشینش در سرتاسر جبهه ها هم طنین انداز بود.
 همیشه دلش می خواست که نه فقط مداح امام حسین(ع)، بلکه پیروی واقعی و قربانی دستگاه پر خیر و برکت آقا و مقتدایش باشد.
از آن سالهایی که هنوز هم از یادها نرفته است، خیلی فاصله نداریم، اما وقتی برای آخرین بار در جمع رزمندگان مشتاق شهادت ایستاد و اشگهایش قبل از دیگران سرازیر شد، همه فهمیدیم که میرسجادی، دیگر میرسجادی همیشگی نیست.
او این بار با برادرش آمده بود و وقتی عملیات آغاز شد فقط در حد یک خداحافظی فرصت داشتند، شاید هم می دانستند که آخرین عملیات آنها، آغاز همنشینی دایمشان با آقا و مولایشان حسین ابن علی(ع) خواهد بود.
و چه زیبا عروج عاشقانه شان را با هم رقم زدند تا اولین برادرانی باشند که در یک روز و یک عملیات، به درجه ی رفیع شهادت نایل می گردند.