دو برادر ، دو همرزم
سیدنورالدین ابراهیمی، ششم تیر ۱۳۴۱، در روستای کماجین از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش سیدبهاءالدین ، شاگرد عطاری بود و مادرش سیده‌سارا نام داشت. تا پایان سطح اول در حوزه علمیه درس خواند. روحانی و پاسدار بود. سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. یکم شهریور ۱۳۶۱، با سمت مسئول تدارکات در مهاباد دچار سانحه رانندگی شد و بر اثر ضربه مغزی به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش سید سیف‌الدین نیز به شهادت رسیده است. سیدسیف‌الدین ابراهیمی، نهم اسفند ۱۳۴۲، در روستای امیرآباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش سیدبهاءالدین، شاگرد عطاری بود و مادرش سیده‌سارا نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. پاسدار بود. سال ۱۳۶۲ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. بیست و چهارم اسفند ۱۳۶۳، در شرق رود دجله عراق به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه بر جا ماند و سال ۱۳۷۳ پس از تفحص در گلزار شهدای شهر قزوین به خاک سپرده شد. برادرش سیدنورالدین نیز به شهادت رسیده است.
به گزارش نوید شاهد قزوین:

گزیده ای از وصیت نامه شهید سید نورالدین ابراهیمی

من از آن روزی که لباس مقدس پاسداری را به تن کردم، همیشه از درگاه خداوند متعال آرزوی شهادت می کردم.

گزیده ای از وصیت نامه شهید سیدسیف الدین ابراهیمی

تا آخرین نفس می جنگیم.


منبع: بنیادشهید و امور ایثارگران استان قزوین.

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده