دستنوشته | زندگی انسان
دوشنبه, ۱۴ مهر ۱۳۹۹ ساعت ۰۹:۰۱
نوید شاهد – در آستانه سالروز شهادت شهید "علی‌اصغر جمشیدی" در دست نوشته‌ای از این شهید گرانقدر می‌خوانیم: «زندگی انسان هم مثل قناتی است که از جوشیدن قطرات آب از زیر زمین به بالا جویباری تشکیل می‌شود».
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید علی‌اصغر جمشیدی، چهاردهم اردیبهشت ۱۳۳۰ در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش حسین و مادرش زهرا نام داشت.
این شهید گرانقدر که تا پایان دوره کارشناسی در رشته آمار درس خواند، مدیر مدرسه بود، سال ۱۳۵۷ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد.
شهید جمشیدی از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، پانزدهم مهر ۱۳۵۹ در سرپل‌ذهاب توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید و مزار او در امامزاده حسین(ع) زادگاهش واقع است.
زندگی انسان هم مثل قناتی است که از جوشیدن قطرات آب از زیر زمین به بالا جویباری تشکیل می‌شود و از چاهی که می‌گذرد و آب آن اضافه و اضافه‌تر می‌گردد و ریزش دیواره‌های چاه مانند پیری و فرسوده شدن انسان است و گل و لای که از چاه‌های دیگر سرازیر می‌شود قسمتی از آن در همان چاه ته‌نشین می‌گردد و این ته‌نشین شدن‌ها مانند زخم‌ها و تیرگی‌های زندگی و ناامیدی‌ها و شکست‌ها در زندگی است که بر قلب آدمی می‌نشیند و آن را از کار وامی‌دارد.
یا همان چاه که با پیر شدن آن از ماسه و لایه‌های گِل که بر سوراخ‌های کوچکی که گویی چشم چاه بوده‌اند، فرو می‌رود و او را کور می‌کند و زمان مرگ او فرا می‌رسد و حتماً مردم هم در مرگ او سیاه‌پوش نمی‌شوند. چاه را پُر کرده و در همسایگی او چاهی دیگر می‌زنند و او را از یاد می‌برند و هر چند او مرده، ولی چاله‌ای از آن چاه باقی می‌ماند و شاید در زمان زندگی چندین درخت و گل‌هایی که به عروسی می‌مانده‌اند، آنها را سیراب کرده و شاید هم انسان‌هایی را از مرگ نجات داده ولی خود او از یاد رفته و انسان هم مانند اوست. هر چند که گویند اگر انسان عملی خوب داشته باشد، چهره‌اش اگر از یاد رود ولی اسمش از یاد نمی‌رود.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین
نظر شما
