وصیت نامه شهید سیدمسعود زرآبادی
نوید شاهد قزوین:شُكر خدايى را كه بهترين و نزديك ترين راه را براى رسيدن به خودش ، نشانم داد و شُكر خدايى را كه ما را در اين راه ثابت قدم داشت تا به خاطر او قدم برداريم.
شُكر خدايى را كه به من توفيق داد تا از خانه خود هجرت کنم و در اين بيابان ها به عشق مهدى (عج) و حسين (ع) باشم و به قول امام عزيزمان كه فرمودند:« ما مانند حسين (ع) وارد جنگ شديم و مانند حسين (ع) به شهادت می رسيم»، من هم می خواهم مانند جدّم، با پيكر خونين از اين دنيا بروم تا – ان شاءالله - اگر لياقت داشته و خدا صلاح دانست، به شهادت برسم.
مادران شهيد داده! به خدا توكل كنيد و پايدار و استوار باشيد و هم چون زينب (س) صبر داشته باشيد كه صبر شما دشمنان را به زانو در می آورد و اين صبر است كه ما را به اينجا رسانيده است.
برايم از دوستان و آشنايان طلب مغفرت كنيد و چنان چه شما را ناراحت كرده ام، مرا ببخشيد.
اگر شهيد شدم، برايم گريه نكنيد و اگر خواستيد، پنهانى براى حسين (ع) باشد؛ زيرا خون ناقابل من در قبال حسين (ع) هيچ است.
... و برادرانى كه به جبهه می آيند، هدفشان خدا باشد و به خاطر او جهاد كنند.
اما خواهران و برادرانم! – ان شاءالله - مرا ببخشيد و از من ناراحت نباشيد؛ چون ما مانند قاسم ها وارد ميدان شديم و دست خدا بالاى سر اين رزمندگان است.
مختصر پولى در خانه دارم؛ هر طور خواستيد، خرج كنيد.
... و روايتى از امام صادق: «اين دنيا مانند آب شور است؛ هر تشنه اى از آن بنوشد، بر تشنگي اش افزوده می شود.»
اميدوارم كه هر چه زودتر اين رزمندگان به حرم ابا عبداللّه الحسين (ع) برسند و این يك كلمه بايد هميشه ورد زبان ها باشد :" خدايا راضي ام به رضايت".
