این راه را آگاهانه انتخاب کرده ام
دوشنبه, ۱۱ دی ۱۳۹۶ ساعت ۱۵:۴۶
محمدرضا سمیعی زاده، پنجم اردیبهشت ۱۳۴۰، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش حمزه‌علی، فروشنده بود و مادرش سکینه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. یازدهم دی ۱۳۶۰، در سردشت هنگام درگیری با گروه‌های ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
نوید شاهد قزوین:وصیت نامه شهید محمدرضا سمیعی زاده
این راه را آگاهانه انتخاب کرده ام
خداوند دوست دارد کسانى را که در راهش جهاد کنند و صف واحد تشکیل دهند؛
همچون بنیانی محکم و پیوسته.
بدانید که قواى مسلح ما، قدرتی است عظیم و منسجم، که -چون سدى آهنین- جلوى
همه قدرتمندان ایستاده است.
براى حفظ قرآن و اسلام، باید از بذل جان و مال، دریغ نکرد؛ پس ما جوانان
باید راه حسین(ع) را انتخاب کنیم، چرا که مرگ با عزت، بهتر از زندگى با ذلت
است.
خلاصه هدف این حقیر عبارتند از:
۱- حقیر براى حفظ اسلام و ولایت فقیه و حکومت جمهورى اسلامى ایران، به
رهبرى حضرت امام خمینى، این راه را آگاهانه انتخاب کردم و به همین خاطر
بهترین چیزها، یعنى جانم را فدا می کنم تا شاید خدمتى به انقلاب کرده باشم.
۲- برادران و خواهرانم! شما را به خون پاک شهدا قَسَم می دهم، نسبت به
اسلام و قرآن و امام و یکدیگر، احساس مسؤولیت کنید؛ چنان چه مسلمان واقعى
هستید!
۳- هر کجا هستید از روحانیت مبارز دفاع کنید تا قدرت اسلام را به جهانیان
بشناسانید.
۴- با شرکت در نماز جمعه، مُشت محکمى به دهان ابرقدرت های جهانخوار بزنید.
۵- تنها حرف من این است: اسلام و امام را از یاد نبرید.
۶- اى مردم مسلمان! بدانید که ما براى خاک نمی جنگیم؛ بلکه براى اسلام عزیز
می جنگیم.
۷- اى مردم! آستین ها را بالا زده و از جنگ و شهادت در راه خدا نترسید و بر
امپریالیست، قدرت های شرق و غرب و اسراییل کافر، بشورید و انسان هاى به
بند کشیده را آزاد سازید؛البته به رهبرى امام خمینى عزیز.
۸- قدر و ارزش یکدیگر را بدانید و به فکر یکدیگر باشید و از تبلیغات اسلامى
و با سواد کردن مردم و بیدارکردن آنان، غفلت نکنید که مبادا آنان کورکورانه،
منحرف شوند.
۹- سنگرهاى خود، یعنى مساجد را رها نکنید؛ چون مساجد به نوبه خود دانشگاه و
حوزه علمیه اند.
۱۰- پدر و مادر و خواهران و برادران عزیزم! سلام مرا پذیرفته و حلالم کنید.
برایم چلچراغ بسته، مبادا در شهادتم گریه کنید. بر سردر خانه پرچم سبز زده
و افتخار کنید که فرزندتان در راه اسلام شهید شده است.
زمان شهادت من، شب
عروسى من است؛ پس برایم جشن بگیرید.
اى ملت شهیدپرور ایران! تنها راه نجات اسلام و رهایی مستضعفین و پیروزى
نهایی، پشتیبانى قاطع و بی دریغ خود از دولت جمهورى اسلامى و پیوستن به خط
امام -که همان خط اصیل اسلام و محمد(ص) است- می باشد و بدانید که وظیفه هر
فرد مسلمان است که به میهن و دینش خدمت کند و همان طور که با اعزام نیرو به
جبهه ثابت کردید، باز هم زیر بار ظلم و سلطه استعمار نروید و انسانهاى زیر
بند کشیده را آزاد سازید.
در آخر از پدر عزیزم خواهشی دارم؛ پولهایی را که در این بانک و آن بانک
دارم، اگر توانستید آنها را به حساب ۱۰۰ امام واریز کنید و اگر خودتان
احتیاج داشتید، باز هم مسأله ای نیست.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.
نظر شما
