مادر به شهادتم افتخار کن

متن وصیت‌نامه شهید محمدجواد جمشیدبیگى:
خداوندا! چگونه به درگاهت بیایم که تو از آشکار و نهان من آگاهى، خداوندا! تو خود بر قلب و اعمالم آگاهى دارى. عمرى را در معصیت و گناه و ناسپاسى به سر بُردم و اگر معصیّت مرا با کرامت خود نبخشى، چگونه در پیشگاهت حاضر شوم.
خدایا! آن لحظه که همه دوستان و آشنایان تنهایم مى‌گذارند، در دل خاک، تک و تنها به جز تو کسى را ندارم. خدایا! به تو پناه مى‏‌آورم، از نفسى که سیر نمى‏‌شود.
خدایا! توفیق شهادت در راهت را نصیبم و مرگ مرا باعث آمرزش گناهانم بگردان. خدایا! عشق به دنیا را در دل من بمیران. آن کس که تو را شناخت، جان را چه کند؟/ فرزند و عیال و خانمان را چه کند؟ دیوانه کنى، هر دو جهانش بخشى/ دیوانه ی تو، هر دو جهان را چه کند.
سخنى چند با پدر مهربانم: پدرم، شما برایم بسیار زحمت کشیدید و حتى ذره‌‏اى از زحمات شما را جبران نکردم و بلکه نافرمانى هم کردم، امیدوارم مرا ببخشید... خدا هم مى‌بخشد.
پدرم، اگر دوستانم به دیدارت آمدند از قول من از همگى حلالیّت بطلب. سخنى با مادر خوبم: مادرم! خواهش مى‏‌کنم اگر من شهید شدم، گریه نکن، چون به راهى رفتم که خود انتخاب کرده بودم.
مادر، اگر شهید شدم، سرت را بالا بگیر و افتخار کن که تنها فرزندت را در راه اسلام و حسین(ع) عزیز(ع) دادى. مادر، مصیبت ما از مصیبت فاطمه زهرا(س) خیلى کمتر است.
 مادر، از تمام فامیل برایم حلالیت بطلب، از عموهاى گرامى، از زن عموها که عمرى برایم زحمت کشیدند و از دایى‌ها و... حلالیت بطلب.
مقدارى پول در بانک دارم، براى روزه و نماز بدهید که خیلى قرض‌‏دار هستم و اگر باقى ماند به فقرا و مستمندان بدهید. برایم از خداوند طلب مغفرت نمایید.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین