زمانی بیچارگی ما سر می‌رسد که تفرقه بین ما باشد

انسان روزی به دنیا می‌آید و روزی هم از دنیا می‌رود؛ پس چه بهتر است که در راه خدا بمیرد. واقعاً در راه خدا کُشته شدن، سعادت می‌خواهد و این انقلاب ما با خون شروع شد و با خون هم باید پیروز شود.

دست از امام و اسلام بر ندارید که بر سر ما آنی خواهد آمد که بر سر کوفیان آمد، برای بقا، عمر و سلامتی امام دعا کنید، نگذارید عده‌ای فرصت‌طلب، خون شهیدان را پایمال کنند و ظلم را سرکوب کنید؛ هر جا که باشد.


و اما ای برادران! وقتی جنازه‌ام آمد و به خانواده‌ام هدیه شد، دوست دارم پدر و مادرم سجده شُکر بجا آورند و از خداوند برایم طلب مغفرت کنند که انشاءالله بهشت از آن صابرین داغدیده می‌باشد.

پدرم! خیلی برایم زحمت کشیدی ولی من نتوانستم دِینم را به تو ادا کنم. دست و پایت را می‌بوسم و امید است مرا حلال کنی.

مادر عزیزم و ای بعد از خدا، امیدم! هیچ کس به قدر تو برایم زحمت نکشید. آفرین بر شیر پاکت. خداوند تو را با حضرت زهرا(س) محشور کند. دست و پایت را می بوسم؛ حلالم کن.