وحدت کلمه را حفظ کنید و رهبر عزیزمان را تنها نگذارید

 

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید محمدعلی صفی‌خانی، دهم اسفند ۱۳۴۵ در روستای هیر از توابع شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش عبدالخالق، کشاورزی می‌کرد و مادرش گرجی نام داشت، تا پایان سطح اول در حوزه علمیه درس خواند و طلبه بود. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، هشتم اسفند ۱۳۶۵ در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سر و دست، شهید شد و مزار او در گلزار شهدای شهر زادگاهش قرار دارد.

متن وصیت‌نامه شهید محمدعلی صفی‌خانی:

پروردگارا! از گناهان ما درگذر و زشتی کردار ما را بپوشان و مَستور ساز و هنگام جان سپردن ما را با نیاکان و صالحان محشور گردان. خدایا! شاهد باش که از تمامی مظاهر مادی بریده‌ام و به خاطر عشق و علاقه‌ای که به تو داشتم، به تو پیوستم.

خدایا! شاهد باش به عشق و یاد تو در راه تو حرکت کردم و اینک فقط پیوستن به تو را انتظار دارم و می‌خواهم شهید شوم تا خونم به پیغمبر(ص) و حضرت علی(ع) و امام حسین(ع) و ائمه‌اطهار و چهارده معصوم گواهی دهند که پیرو و رهرو راه حقیقت‌شان بودم.

شهادت، راه کمال انسانیّت و بلندترین درجه انسانی است

خدایا! شهادت را راه کمال انسانیّت و بلندترین درجه انسانی قرار دادی؛ پس می‌خواهم مرگم و عُمرَم را در هر لحظه و در هر جا شهادت در راه خودت قرار دهی. خدایا! ببین که فرزندان ابراهیم(ع) چگونه اسماعیل‌وار به قربانگاه آزمایش می‌شتابند و پیروزمندانه جان می‌گذارند و می‌سوزند تا با کفر نسوزند و می‌روند تا ایمان نرود و می‌میرند تا چراغ توحید نمیرد.

خدایا! سرودشان را شنیدی؟ «انا لله و انا الیه راجعون»؛ فریادشان را شنیدی؟ «نصر من الله»؛ آوایشان را شنیدی؟ «لا اله الا الله» و شعرشان را شنیدی؟ «فبای آلاء ربکما تکذبان». نامشان توحیدِ موحد، کتابشان قرآن، پیامشان ایمان و جُرمشان قیام است.

خدایا! یارانمان، یارانمان، یارانمان؛ آری! یارانمان را ربودند! «تن»ها بودیم و تنها شدیم و «مهاجرین» رفتند و بی«انصار» شدیم و دلاوران قبیله نور در نبرد با ظلمت به دشت روشنایی هجرت نمودند و رفتند تا قله فلاح را فتح نمایند. رفتند تا قله توحید را بگشایند و رفتند تا چونان ستاره‌ای در آسمان تیره بدرخشند.

وحدت کلمه را حفظ کنید و امام عزیزمان را تنها نگذارید

یارانمان، این بازوان پُرتوان انقلاب، سربازانِ پُرخروش امام، پاسداران رهایی، جانبازان مکتب و حافظان قرآن کریم رفتند. آری! یاران همه سوی مرگ رفتند؛ در حالی که نگران فردا بودند!! من چند کلمه‌ای با ملت مظلوم و شهادت‌طلب ایران حرف دارم: از شما می‌خواهم وحدت کلمه را حفظ و امام عزیزمان را تنها نگذارید و تا آنجایی که می توانید برای صدور انقلاب اسلامی با تمام وجود به سوی جبهه‌ها جوانمردانه هجوم آورید.

از شما تشکر می‌کنم که به دعای کمیل می‌روید و در نماز جمعه شرکت می کنید؛ صفوف نماز جمعه را فشرده‌تر کنید. پدر و مادرم! گرچه ما لایق شهادت نیستیم؛ ولی اگر خدا خواست و عمر ما را در راه خدمت به خویش تمام کرد و از شهدای درگاهش قرار داد، شفیع شما در درگاه خداوند خواهم شد.

منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین