شهیدی که از نسیه‌کنندگان می‌گذشت/ شیفته آیت‌الله ابوترابی‌فرد بود
چهارشنبه, ۲۹ ارديبهشت ۱۴۰۰ ساعت ۱۳:۵۷
نوید شاهد - از آنجایی که روحیه شهید "علی همتی" در کمک کردن به دیگران بالا بود، لذا اجناس مغازه خود را به صورت نسیه به دیگران می‌فروخت البته برخی مشتریان، نسیه خود را نمی‌دادند ولی ایشان هیچ‌گاه به روی آن‌ها نمی‌آورد.
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید علی همتی، یکم خرداد ماه سال ۱۳۴۲ در روستای گرگین از توابع شهر قزوین به دنیا آمد و پدرش حسین، خواربار فروش بود و مادرش فضه نام داشت.
وی در سال ۱۳۵۲ پس از مهاجرت از روستا به قزوین با توجه به اینکه سن کمی داشت جهت کمک به مخارج زندگی در یک مغازه (بازار) مشغول به کار شد. از آنجایی که ایشان پرانرژی و باصبور بود همیشه کارفرما از کارش رضایت داشت.
شهید همتی با راهنمایی صاحب مغازه به درس خواندن تشویق می‌شود، لذا در مدرسه شبانه‌روزی ثبت‌نام می‌کند و از اول تا پنجم ابتدایی درس می‌خواند.
وی با آغاز انقلاب اسلامی با وجود مخالفت‌های شدید صاحب مغازه در تظاهرات علیه رژیم شاهنشاهی شرکت می‌کند و حتی در مواردی مورد ضرب و شتم عوامل نیرو‌های این رژیم قرار می‌گیرد.
این شهید بزرگوار از همان ابتدای انقلاب شیفته آیت‌الله سید عباس ابوترابی‌فرد شد و در انجام فعالیت‌های انقلابی بیشتر تحت تاثیر فعالیت‌های ایشان می‌شود.
ایشان بعد از انقلاب با دریافت وام توانست مغازه‌ای را به صورت سرقفلی خریداری کند، ولی از آنجایی که این موضوع با رفتن برادر بزرگ‌تر به سربازی بود، عمده مشکلات خانواده به دوش ایشان افتاد.
از آنجایی که روحیه شهید همتی در کمک کردن به دیگران بالا بود، لذا اجناس مغازه خود را به صورت نسیه به دیگران می‌فروخت البته برخی مشتریان، نسیه خود را نمی‌دادند، ولی ایشان هیچ‌گاه به روی آن‌ها نمی‌آورد؛ لذا در برخی مواقع در مدیریت مسایل مادی خانواده دچار مشکلات جدی می‌شد.
این شهید بزرگوار بعد از بازگشت برادر بزرگ‌تر از سربازی در امر ازدواج برادرش سنگ تمام می‌گذارد و پس از مدتی که اوضاع خانواده مطلوب می‌شود برای انجام خدمت سربازی اقدام می‌کند.
ایشان در طول خدمت خود با توجه به توانایی‌های خوبی که داشتند بار‌ها مورد تشویق فرماندهان قرار می‌گرفت و مرخصی تشویقی دریافت می‌کرد، ولی از مرخصی‌هایش خیلی کم استفاده می‌کرد.
شهید همتی روحیه مقاوم و بالایی در مقابله با دشمنان داشت لذا وقتی دشمنان پاتک سنگینی را در منطقه کله‌قندی مهران ترتیب داده بودند، این شهید بزرگوار بر روی ارتفاعات استراتژیک کله‌قندی در برابر دشمنان مقاومت می‌کند و مانع از سقوط این قسمت حساس می‌شود که نتیجه رشادت‌ها و از خودگذشتگی ایشان بود.
وی سرانجام در این مقاومت که بیست و نهم اردیبهشت ماه سال ۶۵ بود، به شهادت رسید و مزارش در گلزار شهدای شهر زادگاهش واقع است.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین
نظر شما
