شهیدی که بعد از دوبار مجروحیت دوباره به جبههها رفت
يکشنبه, ۰۲ خرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۳:۳۰
نوید شاهد - شهید "سبزعلی اینانلو" فرمانده عملیاتی گروه مهندسی رزمی محور تیپ ۴ زرهی بعد از دو بار مجروحیت در دوران دفاع مقدس، دست از مبارزه با دشمنان برنداشت، دوباره به جبههها رفت و سرانجام در عملیات بیتالمقدس - خرمشهر به شهادت رسید.
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید سبزعلی اینانلو، بیستم آذر ماه سال ۱۳۳۹، در روستای مشانه از توابع دهستان خرقان – شهرستان آوج به دنیا آمد و پدرش شیرعلی، کشاورز بود و مادرش نساءبیگم نام داشت.
وی تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. ایشان از آنجایی که سیاست رژیم ستمشاهی بر نابودی کشاورزی و خالی شدن روستاها بود لذا به علت فقر و محرومیت از روستا به شهر تهران رفت و نزد برادرش به کار نقاشی ساختمان پرداخت.
این شهید بزرگوار از جمله مبارزان فعالی بود که به محض آگاهی یافتن از ظلم و ستمی که رژیم ستمشاهی نسبت به ملت ایران روا داشت به مبارزه با این رژیم پرداخت و در بیشتر تظاهرات و راهپیماییها علیه شاه پیشاپیش جوانان حرکت میکرد.
وی در همه مراحل پخش اعلامیه، عکس، نوار و سخنرانی امام (ره) فعالیت چشمگیری داشت. در این راستا ۲ بار توسط نیروهای رژیم شاهنشاهی دستگیر شد که یک بار با فرار و بار دیگر با ضمانت آزاد میشود.
شهید اینانلو بعد از آزادی دست از مبارزه علیه رژیم شاهنشاهی برنمیدارد تا اینکه این مبارزه در ۲۲ بهمن ماه سال ۱۳۵۷ به پیروزی میرسد.
وی فردی نبود که جبهه را خالی کند به همین دلیل بعد از پیروزی انقلاب مبارزه با عوامل استکبار جهانی، منافقان و ضد انقلابها را آغاز کرد.
گروهکهای منافق این شهید بزرگوار را شناسایی کردند لذا خانواده به ایشان پیشنهاد دادند از شهر کرج به شهر دیگری برود، ولی ایشان به این گفتهها توجهی نکرد.
وقتی حمله عراق به ایران شروع شد ایشان از جهاد سازندگی استان فارس به جبهه آبادان اعزام شد و به خیل سنگرسازان بیسنگر پیوست.
شهید اینانلو چندین بار مجروح شد یک بار بیست و هفتم دی ماه سال ۶۱ در حاشیه کارون آبادان و بار دیگر دوم فروردین ماه سال ۶۱ در عملیات فتحالمبین مجروح و در بیمارستانهای آبادان، شیراز و تهران بستری شد.
وی بلافاصله بعد از بهبود مجروحیت به جبهه برگشت و از طرف ارتش جمهوری اسلامی بابت این رشادتها، فداکاریها و شجاعتها لوح تقدیری در پنجم مهر ماه سال ۶۰ دریافت کرد.
این شهید بزرگوار در عملیات بیتالمقدس به اسارت دشمن بعثی در میآید، ولی پس از چند ساعت از اسارت رها میشود.
وی به عنوان فرمانده عملیاتی گروه مهندسی رزمی محور تیپ ۴ زرهی در مرحله سوم عملیات بیتالمقدس پس از رشادتها و شجاعتها فراوان در سوم خرداد ماه سال ۶۱ بر اثر اصابت ترکش به سر و پیشانی شهید شد.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین
وی تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. ایشان از آنجایی که سیاست رژیم ستمشاهی بر نابودی کشاورزی و خالی شدن روستاها بود لذا به علت فقر و محرومیت از روستا به شهر تهران رفت و نزد برادرش به کار نقاشی ساختمان پرداخت.
این شهید بزرگوار از جمله مبارزان فعالی بود که به محض آگاهی یافتن از ظلم و ستمی که رژیم ستمشاهی نسبت به ملت ایران روا داشت به مبارزه با این رژیم پرداخت و در بیشتر تظاهرات و راهپیماییها علیه شاه پیشاپیش جوانان حرکت میکرد.
وی در همه مراحل پخش اعلامیه، عکس، نوار و سخنرانی امام (ره) فعالیت چشمگیری داشت. در این راستا ۲ بار توسط نیروهای رژیم شاهنشاهی دستگیر شد که یک بار با فرار و بار دیگر با ضمانت آزاد میشود.
شهید اینانلو بعد از آزادی دست از مبارزه علیه رژیم شاهنشاهی برنمیدارد تا اینکه این مبارزه در ۲۲ بهمن ماه سال ۱۳۵۷ به پیروزی میرسد.
وی فردی نبود که جبهه را خالی کند به همین دلیل بعد از پیروزی انقلاب مبارزه با عوامل استکبار جهانی، منافقان و ضد انقلابها را آغاز کرد.
گروهکهای منافق این شهید بزرگوار را شناسایی کردند لذا خانواده به ایشان پیشنهاد دادند از شهر کرج به شهر دیگری برود، ولی ایشان به این گفتهها توجهی نکرد.
وقتی حمله عراق به ایران شروع شد ایشان از جهاد سازندگی استان فارس به جبهه آبادان اعزام شد و به خیل سنگرسازان بیسنگر پیوست.
شهید اینانلو چندین بار مجروح شد یک بار بیست و هفتم دی ماه سال ۶۱ در حاشیه کارون آبادان و بار دیگر دوم فروردین ماه سال ۶۱ در عملیات فتحالمبین مجروح و در بیمارستانهای آبادان، شیراز و تهران بستری شد.
وی بلافاصله بعد از بهبود مجروحیت به جبهه برگشت و از طرف ارتش جمهوری اسلامی بابت این رشادتها، فداکاریها و شجاعتها لوح تقدیری در پنجم مهر ماه سال ۶۰ دریافت کرد.
این شهید بزرگوار در عملیات بیتالمقدس به اسارت دشمن بعثی در میآید، ولی پس از چند ساعت از اسارت رها میشود.
وی به عنوان فرمانده عملیاتی گروه مهندسی رزمی محور تیپ ۴ زرهی در مرحله سوم عملیات بیتالمقدس پس از رشادتها و شجاعتها فراوان در سوم خرداد ماه سال ۶۱ بر اثر اصابت ترکش به سر و پیشانی شهید شد.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین
نظر شما