ما باید به نداى امام حسین (ع) لبیک گوئیم و راه حق را بپیمائیم
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید حسین عبادی، سیام مرداد ماه سال ۱۳۴۹ در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش علی اصغر، میوه و ترهبار فروش بود و مادرش رقیه نام داشت و دانشآموز اول متوسطه بود. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، چهارم دی ماه سال ۱۳۶۵ در امالرصاص عراق بر اثر اصابت ترکش به سر شهید شد، مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد و برادرش محمدرضا نیز به شهادت رسیده است.
متن وصیتنامه شهید حسین عبادی:
پدر و مادر جان! اگر من شهید شدم، گریه و زارى نکنید و خوشحال باشید؛ از شما خواهش مىکنم -چه در خفا و چه در انظار مردم - گریه نکنید؛ زیرا من ادامه دهنده راه برادر شهیدم رضا هستم و اسلحه او را برداشتهام.
پدر و مادر عزیز! حضرت زینب (س) براى اینکه اسلام زنده بماند، تمام جوانانش را در راه اسلام و قرآن فدا کرد و نه تنها ناراحت، بلکه خوشحال هم بود؛ البته براى زنده ماندن دین جدّش! و، اما شما برادرانم! سعى کنید کارهایتان طبق قوانین قرآن باشد و از قرآن و اسلام الگو بگیرید
و تو اى خواهرم! بر تو است که به قرآن اقتدا و حفظ حجاب کنى و، اما شما اى دانشآموزان! در خواندن درس کوشا باشید، از افکار غربى پیروى نکنید، تکیه بر قرآن داشته باشید و همگى به ریسمان خداوند، پیامبران و اولیا چنگ زنید و پراکنده نشوید تا رستگار شوید.
و، اما سخن آخر، وقتى امام حسین (ع) مىفرماید: «اگر دین جدَّم با کشته شدن من برجا مىماند؛ پس اى شمشیرها! مرا دریابید»، هدفش را مشخص مىکند. ما که خود را سرباز و لبیکگوى او مىدانیم، اگر اسلام با کشته شدن ما پابرجا مىماند. پس اى توپها، مینها، خمپارهها و بمبهاى شیمیایى! ما را دریابید که مىخواهیم به نداى مولایمان لبیک گوئیم و راه حق را بپیمائیم. از ملت بزرگ تقاضا دارم، سعى کنند انقلابمان را به یارى خدا زمینهساز انقلاب امام زمان (عج) نمایند.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین