به مردم دنیا بفهمانید که ایرانی همیشه از مملکت و رهبرش دفاع می‌کند

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید محمد جهانگیری، یکم فروردین ماه سال ۱۳۴۴ در شهر تاکستان به دنیا آمد، پدرش اصلان، کشاورز بود و مادرش ستاره نام داشت و تا دوم راهنمایی درس خواند. این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت، هشتم مهر ماه سال ۱۳۶۴ در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

متن وصیت‌نامه شهید محمد جهانگیری:

پدر و مادر جان! خوشحال هستم از اینکه سرباز شدم؛ چرا که لااقل می‌توانم خدمتی ناچیز به مملکتم بکنم. مادر جان! افتخار می‌کنم از اینکه از پستان مادری شیر خورده‌ام که پاک بوده و مرا به سوی جبهه روان داشته است. خوشحالم از اینکه با زحمت بسیار کار کردی و مرا بزرگ نمودی و به جبهه‌ها فرستادی تا از این مزر و بوم اسلامی دفاع کنم.

مادر! بر پایت و پدر! بر دست پینه بسته‌ات، بوسه می‌زنم

مادر! بر پایت و پدر! بر دست پینه بسته‌ات، بوسه می‌زنم. پدر و مادر! افتخار می‌کنم از اینکه در خانواده‌ای زحمتکش و با خدا پرورش یافته‌ام و یک فرد مسلمان و وطن دوست شده‌ام. مادر! به شما می‌گویم که مرگ حق است و هیچ کس نمی‌تواند انکار کند و می‌خواهم چیزی را که در سربازی برایم اتفاق افتاده است، برای شما بیان کنم.

مادر جان! من خواب شهید شدنم را دیده‌ام و شهید خواهم شد و از شما خواهش می‌کنم برایم زیاد گریه نکنید و صبور باشید که خداوند صبرکنندگان را دوست دارد و موقع تشییع جنازه‌ام چنان شعار دهید که دشمنان اسلام بدانند که ما هرگز از جنگ خسته نشده‌ایم.

پدر جان! به شما گفته بودم که آن گوسفندان را پروار کن نه برای عروسی؛ بلکه برای جشن شهادت من. مادر! به خدا قسم، دست خودم نیست، شهادت را دوست دارم؛ چون که آقایم ابا عبدالله الحسین (ع) شهادت را دوست داشت و من از پیروان آقایم هستم.

ملت ایران همیشه از مملکت و رهبرش دفاع می‌کند

پدر جان! در مجلس ختمم، وصیت‌نامه را بخوانید تا همگان بدانند که این جنگ یک نعمت است و امتحانی است از طرف خداوند برای آزمایش بندگانش. و، اما سخنی چند با هموطنان دارم: سنگر‌ها را خالی نکنید، امام را تنها نگذارید، به مردم دنیا بفهمانید که ایرانی هرگز از جنگ خسته نخواهد شد، دفاع از قرآن، اسلام و مملکت را برای خود عبادت می‌داند و همیشه از مملکت و رهبرش دفاع می‌کند.

صدام و آمریکا جز خودکشی هیچ راهی ندارند و بعد از ما خداوند راه کربلا را باز خواهد کرد؛ پس در صحن ابا عبدالله (ع) از ما هم یادی کنید و به علی اکبر حسین (ع) بگویید که رفیقانت در ایران به پیروی از مکتب پدرت، با دشمن ستمگر جنگیدند و هرگز زیر بار ذلت نرفتند. همگی شما را به خدای بزرگ می‌سپارم و همه را به دفاع از مملکت و رهبرش سفارش می‌کنم که تداوم بخش راه شهیدان باشید.

منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین