شهادت نصیب هر کس نمی‌شود بلکه خدا از میان بندگانش انتخاب می‌کند
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید علی نایبلو، پنجم اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۷ در روستای شیزند از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد، پدرش حشمت‌الله، کارگر بود و مادرش فاطمه نام داشت و تا اول راهنمایی درس خواند. این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت، هفتم مهر ماه سال ۱۳۶۶ در میمک توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به سر و صورت، شهید شد و مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
متن وصیت‌نامه شهید "علی نایبلو":
مادر عزیزم! بعد از خداوند، تو مهربانترین و عزیزترین موجود برای من هستی و من به وجود تو افتخار می‌کنم که چنین فرزندی را تربیت کردی، تا افتخار اسلام باشد.
مادر جان! اگر من شهید شدم، برایم گریه نکن؛ چون امروز حسین (ع) تنهاست. امروز کربلای انقلاب‌مان خون می‌خواهد و من می‌روم تا به یزید و یزیدیان زمان بفهمانم که: شهادت، بالاترین آرزوی ماست.
اکنون که این وصیت‌نامه را می‌نویسم، صدای گلوله‌های توپ‌های لشکر کفر همه جا را فرا گرفته است و برادرانم را می‌بینم که تکبیرگویان در انفجار توپ‌ها شهید می‌شوند. خداوندا! تو را به یگانگیت سوگند، شهادت در راه اسلام را نصیبم کن. بسیار امیدوارم خدا گناهانم را ببخشد و مرا که قدم در راهش گذاشتم، بپذیرد.
خدا! تو می‌دانی که من فقط به خاطر تو و تنها به این نیت که کاری در راه تو و برای تو کرده باشم، به جبهه آمدم. اگر چه گناهکارم؛ ولی می‌خواهم مرا جزو سربازان واقعی اسلام قرار دهی.
و اما مادر مهربانم، خواهران خوبم و برادران عزیزم! پس از عرض سلام و سپاس از خداوند یکتا، امیدوارم از من راضی باشید و از اینکه سال‌های سال شما را زحمت دادم و اذیت کردم، مرا ببخشید.
خواهشی که از شما دارم، این است که شما را به بانو زینب (س)، سوگند می‌دهم که برای من گریه و بی‌تابی نکنید و مانند همان شیرزن کربلا، صبر داشته باشید؛ زیرا من با شهادت به مُنت‌های آرزویم رسیدم و شما باید این را بدانید که شهادت نصیب هر کس نمی‌شود؛ بلکه خدا از میان بندگانش انتخاب می‌کند و به وصال خودش می‌رساند.
و در آخر، وصیتی که دارم این است: امروز نایب امام، امّت ما را به راه امام حسین(ع) که همان راه شهادت است - دعوت می‌نماید؛ پیش بیایید تا به فریاد امام امت لبیک گوییم و عاشقانه جانمان را در این راه فدا نماییم.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین
