شهادت باختن نیست، یک فوز عظیم است
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید محمد فلاح‌رحمانی، یکم تیر ماه سال ۱۳۴۳ در روستای آوج از توابع شهر بوئین‌زهرا به دنیا آمد، پدرش صفرعلی و مادرش قمر نام داشت و تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، بیست و دوم آبان ماه سال۱۳۶۲ در تنگه کانی‌مانگا توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به سینه، شهید شد و مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
متن وصیت‌نامه شهید محمد فلاح‌رحمانی:
چون در حمله فتح کربلا می‌خواهم شرکت کنم، به نوشتن وصیت‌نامه مشغول شدم. قبل از هر چیز باید بگویم که کُشته شدن من و هزاران جوان مسلمان دیگر، فقط به جرم اعتقاد به وحدانیّت خدا و رسالت محمدبن‌عبدالله (ص) است.
امروز ما مثل اصحاب امام حسین (ع) در محاصره اقتصادی و نظامی قرار گرفته‌ایم و راه آزاد شدن هم خیلی آسان است. آری! با یک بله گفتن و به رسمیت شناختن مظاهر کفر و ظلم جهان، یعنی آمریکا و شوروی و تن دادن به ذلت و خواری و بردگی آنها، هم از محاصره اقتصادی و هم نظامی نجات پیدا می‌کنیم. اما مگر میشود ما پیرو حسین (ع) و فرزند پاکش، خمینی عزیز باشیم و این چنین انتخاب کنیم؟ هرگز! دور باد از ما چنین عملی؟!
همه بدانند، من آگاهانه و با انتخاب خود در این راه قدم گذاشتم و از آن زمان که من این راه را شناختم و انتخاب کردم، روز به روز از عمرم می‌گذرد و موفق‌تر و پُربارتر در زندگی گام برمی‌دارم؛ لذا اگر توفیق بیشتری پیدا کردم و شهید شدم، سعی کنید با شهادت من اسلام و انقلاب را تقویت کنید؛ و شما‌ای پدر و مادر دلیرم! استدعا دارم خود را از صبرکنندگان قرار دهید و خدا را شُکر کنید که ثمره رنج و زحمت شما در راه حق شهید شد، نه در راه‌های ضلالت و ظلم. آری، پدر و مادرم! شهادت یک نوع باختن نیست؛ یک فوز عظیم است.
پدر عزیز و مادر گرامی! مبادا به خاطر شهادت من ناله کنید. شاد باشید و خدا را شُکر کنید که از شش فرزند، یکی را در راه خدا داده اید. پدر جان! مواظب باش؛ شما باید شهید خود را به امام هدیه کنی. امیدوارم منظور مرا خوب بدانی!.
