نشانه انسانیت زن حجاب اسلامی است

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید اکبر نجفی، یکم تیر ماه سال ۱۳۴۷ در روستای شیرازک از توابع شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش جانعلی، کارگر صنایع دفاع بود و مادرش زهرا نام داشت و دانش‌آموز دوم متوسطه در رشته انسانی بود. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، بیست و دوم فروردین ماه سال ۱۳۶۶ در شلمچه به شهادت رسید، پیکرش مدت‌ها در منطقه بر جا ماند و سال ۱۳۷۵ پس از تفحص در گلزار شهدای شهر زادگاهش به خاک سپرده شد.

متن وصیت‌نامه شهید اکبر نجفی:

پس از حمد و سپاس پروردگار مَنّان که جنگ اسلام را علیه کفر بهانه قرار داد تا لطف و رحمت خویش را به سوی بندگانی که ایمان به روز رستاخیز دارند و با شور و عشق در راه او جهاد می‌کنند، نازل نماید. به پیشگاه اولیا و انبیاء (ص) که از طرف خداوند برای انسان فرستاده شدند تا انسان را از منجلاب بدبختی به روشنایی و خوشی آخرت برسانند، سلام می‌رسانم.

در اینجا دو راه وجود دارد و انسان باید یکی از آن‌ها را انتخاب کند که هر دو به یک جا ختم می‌شود: «مرگ»؛ یعنی آخر کارِ همه به سوی خداست و کسی که در راه خدا گام بردارد و از همه هستی خود بگذرد، حتماً بداند که پاداش آخرت، یعنی بهشت را خداوند نصیب او خواهد کرد و کسی که در راه دوم، یعنی راه شیطان قدم بردارد، بداند که سرنوشت بدی در انتظار اوست.

اول از مادرم شروع می‌کنم که زحمت زیادی برای من کشیده است؛ مادر جان! مرا حلال کن. به خدا خجالت می‌کشم! مادر جان! مرا حلال کن؛ چون دلم می‌خواهد شب اول قبر، فشار قبر بر من آسان شود.

پدر جان! مرا ببخش که در آن وضع نتوانستم دِیْن جوانی‌ام را به شما ادا کنم؛ مرا حلال کن و بدان که جوان خود را در راه خدا فرستادی و خوشحال باش که من در راه خدا شهید شدم و راضی نباش که مردم شما را از راه خدا به راه کج بکشانند؛ مرا حلال کن که –ان‌شاء الله اجر بزرگی نصیب‌تان خواهد شد.

برادرانم! از شما طلب حلالیت می‌کنم و از شما می‌خواهم همیشه با انجام کار‌های خوب، سربلند و همیشه با خدا باشید، که خداوند با صالحین است. خواهرم! از شما می‌خواهم همان طور که تاکنون حجاب خود را حفظ کردی، برای همیشه آن را حفظ کن که نشانه انسانیت زن، همان حجاب اسلامی است.

و در آخر از دوستانم که در طول زندگی با آن‌ها بودم- طلب حلالیت می‌کنم و از آن‌ها می‌خواهم همیشه راه حسین (ع) و راه خدا را پیش گیرند و تمام کار‌های خود را در این راه و برای خدا انجام دهند و همیشه توکل به خدا کنند که خداوند یار و یاور مسلمین جهان است؛ و از امت شهیدپرور اسلام می‌خواهم این تحفه ناقابل را از خانواده عزیزم قبول نمایند و بدانند که جان من هیچ ارزشی در مقابل زنده ماندن اسلام ندارد. نمازهایتان از یاد نرود! اکبر نجفی ۱۳۶۵/۹/۲۵؛ ساعت ۴ بعدازظهر رو ز۳ شنبه ساحل اروند رود؛ لشکر۸ نجف اشرف