قدرى از تربت امام حسین(ع) را بر چشمهایم بمالید!
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید محسن محتشمنژاد، بیست و سوم شهریور ماه سال ۱۳۳۰، در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش علیاصغر، پیفروش بود و مادرش آسیه-خانم نام داشت، تا پایان دوره کارشناسی در رشته مدیریت بازرگانی درس خواند. مدیر مدرسه بود، سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، سیزدهم آبان ماه سال ۱۳۶۲، در پنجوین عراق بر اثر اصابت ترکش به پهلو و صورت، شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
متن وصیتنامه شهید محسن محتشمنژاد:
بر ملت رزمنده و شهیدپرور فرض است که به خانوادههاى مهاجرین جنگى رسیدگى نمایند؛ طوری که آنها احساس ترحُّم و حقارت نکنند و از فرزندان آنان که سرپرست ندارند، مانند فرزندان خود دلجویى نمایند؛ «چو بینى یتیمى سرافکنده پیش/ مزن بوسه بر روى فرزند خویش» که خداوند تبارک و تعالى و رسولش (ص) و ائمه طاهرین یتیم نوازى و دلجویى از مستضعفین را دوست دارند.
دستمالى را که در مجالس عزادارى ابا عبدالله الحسین (ع) همراه دارم در صورت راحت بودن در کنارم دفن نمایید و همچنین اگر مقدور بود، قدرى از تربت شریفش بر چشمهایم بمالید. آن چیزى که انسان را به ضیافت گاه خدا راه مىدهد این است که غیر خدا را کنار بگذارد و این براى هر کس مُیسَّر نیست؛ ما هم که غیر از دعا چیزی نداریم!
السلام علیک یا اباصالح المهدی (عج)؛ اینک از خدا فرجت را که آرزوی همهی مسلمین است و بسیاری با آرزوی وصالت و توفیق خدمت در التزام رکابت هر جمعه انتظار جمعهی دیگری را کشیدند، میخواهیم. گرچه فضولی به درگاه خدا و بیادبی در محضرت میباشد؛ لکن ما که غیر از دعا چیزی نداریم. اینک با دعا و اشک چشم از تو میخواهم که از خداوند تبارک و تعالی بخواهی که در ظهورت که همانا التیام بخش دردهای جامعه اسلامی است، در زمان امام خمینی (ره) و به خاطر مُزد مجاهداتش، تعجیل فرماید.