منتظران باید بدانند که اول امام زمان (عج) منتظر است تا آنها را بشناسد
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید علی جلیلوند شیرخانیتبار، سیزدهم شهریور ماه سال ۱۳۴۷، در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش حجتالله، کارشناس بخش تعاونی بود و مادرش لعیا نام داشت و دانشآموز دوم راهنمایی بود. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، هشتم مرداد ماه سال ۱۳۶۲، در جفیر بر اثر اصابت ترکش به سر و پا، شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
متن وصیتنامه شهید علی جلیلوند شیرخانیتبار:
این بار سخن از شهید به خون خفتهای است که زندگیاش را با مُرکب خون بر صفحه کربلای ایران، از غرب تا جنوب به رشتهی تحریر در آورده و اوراق خونین زندگیاش در گلزار شهیدان قزوین، کتابی شد همچون صدها کتاب زرین که یک به یک حماسه آفریدند و سرانجام خود حماسه گشتند و من به عنوان یک فرد مسلمان و به حکم وظیفه شرعی و الهی که داشتم قدم در این راه نهادم.
خداوند بزرگ را شُکر میکنم که چنین سعادتی نصیب من کرد و چنین رهبری در مقابل من قرار داد و ذرهای از نور ایمان در وجود من روشن نمود، تا خود و خدای خود را بشناسم. اکنون که در میان شما نیستم و خداوند لیاقت شهادت را نصیب من کرده است.
این پیام و سفارشم را با صدای بلند به گوش منافقان و دشمنان اسلام میرسانم که از کوری دل خود، ما را ناآگاه میخوانند. به آنها بگویید که ما آگاهانه و بیدار و بدون هیچ جبر و زوری که تنها بر شما وارد است، در این راه قدم نهادیم و خون خود ریختیم که ناچیز بود، که اگر هزار جان هم میداشتیم در راه خدا و الله اکبر و لا اله الا الله و اماممان که پیشرو این راه است، نثار میکردیم.
و توای خواهر و برادر مسلمان! بیدار باش و هوشیار که فریب این از خدا بیخبران و چهرههاى هزار رنگ آنها را نخورید. آگاه باشید و نگذارید شک و تردید در دل و جانتان به وجود آید که همواره بیدارید. البته روی سخن من با افرادی است که در گوشه و کنار زمزمههای مأیوسانه سر میدهند و میگویند باید امام زمان(عج) بیاید و کارها را دُرست کند.
منتظران او باید بدانند که اول امام زمان (عج) منتظر شماست تا شما را بشناسد. قلب خود را پاک کنید، در عقیده و ایمان خود استوار باشید و زمان را برای ظهورش آماده و مُهیا سازید تا خدای ناکرده با افکار نادرست در دست کافران و منافقان قرار نگیرید و دست از امام امت بر ندارید و بدانید زمان، زمان امتحان و آزمایش است.
پدر و مادر عزیزم! اصلاً براى من ناراحت نباشید؛ چون جاى من پیش خدا، خیلى بهتر از دنیاى خاکى است. من با ایمان به خدا و توکل به او براى انجام وظیفه قدم در این راه (سبیل اللّه) گذاشتهام. من با قلبى آرام، براى رفتن به بهشتى که خداوند وعده داد، مشتاقترم تا ماندن در این دنیاى پُر از حیله و نیرنگ. عزیزان! شما وظیفه دارید تحت رهبرى امام خمینى، اسلام را یارى کنید و من از تمام دوستان و آشنایان میخواهم که انشاءالله مرا ببخشند و برایم آمرزش بخواهند.