خون حسین (ع) در رگ و پیام زینب (س)
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید قاسم صفری‌حسین‌آبادی، چهاردهم شهریور ماه سال ۱۳۴۹، در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش صفرعلی، کارگر بود و مادرش منصوره نام داشت و در نهضت سوادآموزی درس خواند. این شهید بزرگوار به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت، بیست و هشتم اسفندماه سال ۱۳۶۶، در حلبچه عراق بر اثر اصابت ترکش به کمر، شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
متن وصیت‌نامه شهید قاسم صفری‌حسین‌آبادی:
مادرم! کفنم را بیاور تا بپوشم و به این جهان خواران شرق و غرب بفهمانم که اگر خانه و کاشانه ما را بر سرمان ویران کنید، ما یک جمله خواهیم گفت «الله اکبر، لااله الا الله، محمداً رسول الله و علیاً ولى الله». یعنى گواهى مى‌دهم که خدایى جز خداى بى‌همتا نیست و گواهى مى‌دهم که محمد(ص) رسول و پیامبر خداست و گواهى مى‌دهم که على (ع) ولى و جانشین پیامبر خداست.
مادرم! هیچ ناراحت نباش از اینکه مرا به جبهه‌هاى حق علیه باطل فرستادی. مادر مهربانم! باید خدا را شُکر کنى که فرزندت، راه گمراهى را در پیش نگرفت و راهى رفت که حسین (ع) آن را تا آخرین قطره خونش پیمود. مادرم! اگر سعادت پیدا کردم و شهید شدم بر مزارم ناله و شیون مکن. نمى‌گویم که اصلاً گریه نکن؛ بلکه مى‌گویم که اگر خواستى گریه کنى، اول برای مظلومیت اباعبدالله(ع) گریه کن و بعد بر شهیدانى گریه کن که مفقودالاثر و مفقودالجسد هستند.
و تو اى پدر زحمت کش من! تو هم باید افتخار کنى که فرزندت را در راه اسلام و قرآن دادى و بدان که روزى خداوند جزاى آنهایى را که علیه اسلام و قرآن و پیامبر جنگیدند خواهد داد. پدرم! من امانتى از طرف خداوند هستم، که به طور امانت پیش شما زندگى مى‌کردم و بدانید خداوند روزى امانت خود را از شما باز خواهد گرفت.
اى پدر و مادر مهربان! انسان روزى به دنیا مى‌آید و روزی دیگر از این دنیاى چند روزه مى‌رود؛ پس چه بهتر که راه حق را انتخاب کند، که همان شهادت در راه خدا است. خواهرانم! زینب‌گونه باشید و همیشه خون حسین (ع) در رگ و پیام زینب (س) بر لب داشته باشید. باید بگویم که حجاب اسلامى لازم است و حجاب تو، وقار توست. و شما اى برادرانم! از شما مى‌خواهم که راهم را ادامه دهید و مگذارید خونم به هدر رود و از مرگ من نیز ناراحت و غمگین نشوید.
