برای شهادتم گریه نکنید چون من خوشحالم!
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید ذوالفقار بهرامی، یکم شهریور ماه سال ۱۳۴۲، در روستای قلات از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد، پدرش خداداد، آسفالت‌کار بود و مادرش ام‌لیلا نام داشت و تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت، بیست و نهم آبان ماه سال ۱۳۶۲، در پنجوین عراق به شهادت رسید، پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۵ پس از تفحص در گلزار شهدای شهر قزوین به خاک سپرده شد.
متن وصیت‌نامه شهید ذوالفقار بهرامی:
به نام خداوند بخشنده مهربان و با سلام بر امام زمان (عج) و درود بر نائب بر حقش خمینی بت‌شکن و رهبر مستضعفان ودرود بر شهیدان راه حق و حقیقت و سلام بر ملت شهید پرور ایران که در پشت جبهه به رزمندگان کمک می‌کنند.
سلام پدر و پس از تقدیم عرض سلام سلامتی شما را از درگاه خداوند بزرگ و متعال خواهانم و اگر از احوالات اینجانب را خواسته باشید الحمدالله سلامتی حاصل و برقرار است و ملالی در بین نیست بجز دوری شما‌ها که آنهم تازه می‌گردد.
پدر جان انشاالله می‌خواهم بروم به عملیات والفجر ۴، به امید خدا اگر سالم برگشتم که هیچ. ولی اگر برنگشتم از گریه خود داری نمایید و هیچ ناراحت نباشید، چون من خیلی هم خوشحال هستم که می‌خواهم خون حسین (ع) و دیگر شهداء را از صدامیان بگیرم.
شاید ما هم شهید بشویم از پدر و مادرم، خانواده‌ام و همه دوستان و آشنایان می‌خواهم که مرا ببخشند انشاالله. پدر و مادر اگر بدن من به دست شما نرسید ناراحت نباشید. من فقط برای این نامه نوشتم که شما ناراحتی نداشته باشید خداحافظ. شاید آخرین خداحافظی باشد.
