شهیدی که حضور در جبهه را به ماندن در تهران ترجیح داد!
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید محرم رحمانی، دهم تیر ماه سال ۱۳۴۰ در شهر تاکستان به دنیا آمد، پدرش علی، کارمند آموزشوپرورش بود و مادرش معصومه نام داشت.
وی فرد خوش اخلاق و اهل نماز و روزه بود و از نیازمندان دستگیری میکرد. منزلش نزدیک مسجد بود به همین دلیل وقتی از مدرسه میآمد اول به مسجد میرفت و از آنجایی که مؤذن بود اذان میگفت و نماز میخواند.
شهید محرم رحمانی تا سوم متوسطه در رشته انسانی درس خواند و بلافاصله بعد از تحصیل، استخدام ارتش شد و گروهبان دوم ارتش بود، سال ۱۳۶۳ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد.
وی بعد از انقلاب اسلامی که وارد ارتش شد بعد از اتمام دورههای آموزشی به ایشان پیشنهاد دادند که در تهران بماند و حتی یک خانه به این شهید بزرگوار میدادند. شهید رحمانی در خصوص این موضوع با همسرش مشورت کرد و همسرش هم گفت در تهران بماند.
ولی این شهید بزرگوار گفت من آموزش دیدهام که اگر جنگ شد به جبهه بروم حالا که جنگ شده در پشت جبهه بمانم. چندین بار در عملیاتهای مختلف شرکت کرد و با هدف دفاع از خاک کشور و کمک به انقلاب اسلامی از سوی ارتش به جبهه اعزام شد.
شهید رحمانی بار آخر که میخواست به جبهه برود خانوادهاش مخالفت کرد. به همین دلیل به خانوادهاش گفت به جبهه نمیرود، ولی در آخرین اعزامش، به همسایهها گفته بود که به جبهه میرود و این موضوع را به خانوادهاش اطلاع دهند.
وی سرانجام دهم دی ماه سال ۱۳۶۴ در بمباران هوایی صالحآباد بر اثر اصابت ترکش به سر شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.