فرازی از وصیت‌نامه شهید «مهدی محمدرضایی»؛
شهید «مهدی محمدرضایی» در وصیت‌نامه‌اش آورده است: «من در حالی که می‌دانستم با آمدن به جبهه کُشته خواهم شد، پا به این وادی نهادم و پروردگارم را صد بار ستایش می‌کنم که دعای «اهدنا الصراط المستقیم» مرا استجابت نمود و مرا به راهی که بهترین راه‌ها است، هدایت کرد ...»

پروردگارم دعای «اهدنا الصراط المستقیم» مرا استجاب کرد

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید مهدی محمدرضایی، سی‌ام شهریور ماه سال ۱۳۴۸، در روستای شال از توابع شهر بوئین‌زهرا به دنیا آمد، پدرش غلام، کارگر بود و مادرش زیور نام داشت و دانش‌آموز دوم متوسطه بود. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، بیست و هشتم دی ماه سال ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

متن وصیت‌نامه شهید مهدی محمدرضایی:

احساس می‌کنم خداوند می‌گوید: مهدی! می‌خواهم تو را کُشته ببینم! من در حالی که می‌دانستم با آمدن به جبهه کُشته خواهم شد، پا به این وادی نهادم و پروردگارم را صد بار ستایش می‌کنم که دعای «اهدنا الصراط المستقیم» مرا استجابت نمود و مرا به راهی که بهترین راه‌ها است، هدایت کرد.

و به امام نیز می‌گویم که اگر صد‌ها بار شهید شوم و دوباره زنده شوم، باز هم می‌گویم: «الله اکبر» و به اسلام نیز می‌گویم که من زباناً و قلباً گفته‌ام و می‌خواهم کتباً هم بنویسم و امضا کنم که‌ ای اسلام غریب و‌ای اسلام تنها! تا آخرین لحظه حیاتم یاریت خواهم کرد. دوست دارم مثل علی‌اکبرحسین (ع) در صحرایی مانند صحرای کربلا، قطعه قطعه شوم تا این که بندگی خداوند را کنم.

و اما پدر و مادر عزیزم! جملاتی که برای شما می‌نویسم، شاید آخرین حرف‌هایم باشد که از سینه‌ی پُر دردم بیرون می‌آید؛ ولی به خدا قسم، هرگز فراموش‌تان نخواهم کرد و از این که مدت‌ها از عُمرم می‌گذرد و برای شما کاری نکرده‌ام، احساس ناراحتی می‌کنم و از شما می‌خواهم مرا حلال کنید.

انتهای پیام/

پوستر سالروز شهادت شهید «سلیمانی»

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده