انسان براى رفتن به بهشت باید در امتحانهای الهی سربلند شود
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید نظامعلی حاجی‌محمدی، چهارم اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۵، در روستای قرمزآباد از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد، پدرش یدالله، کشاورزی می‌کرد و مادرش صنوبر (فوت۱۳۵۲) نام داشت، خواندن و نوشتن نمی‌دانست، کارگر و کشاورز بود، سال ۱۳۶۳ ازدواج کرد و صاحب دو دختر شد. این شهید بزرگوار از سوی سپاه پاسداران در جبهه حضور یافت، بیست و یکم فروردین ماه سال ۱۳۶۷، در قلاویزان توسط نیرو‌های سازمان مجاهدین خلق (منافقین) بر اثر اصابت گلوله به سر شهید شد و پیکر مطهرش را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
متن وصیت‌نامه شهید نظامعلی حاجی‌محمدی:
این دنیا، زودگذر، ناپایدار و فانى است و ما به دنیاى بی‌وفایى قدم گذاشتهایم. رفتن به بهشت، شرط و شروطی دارد؛ براى رفتن به بهشت، انسان در هر برهه، امتحان مى‌شود و اگر از این امتحانها سربلند بیرون بیاید، بهشت نصیب او مى‌شود.
البته این آزمایشها چیزى جز انجام فرایض دینى، دورى از گناه و معصیت، خوش رفتارى با انسان‌ها نیست. از همه میخواهم که مرا حلال کنند و اگر بدى، حرف زشتى و یا عمل ناروایى از من دیدهاند و یا به طریقى موجب ناراحتى آن‌ها شدهام، مرا ببخشند و حلالم کنند.
از خانواده عزیزم میخواهم که در شهادتم، صبر و استقامت پیشه کنند. مادرم! اگر من مجروح و یا معلول شدم و یا اگر به شهادت رسیدم، اسراى کربلاى امام حسین (ع) را به یاد آورید؛ چرا که اگر شما، داغ یک فرزند را دیده‌اید، حضرت زینب (س) داغ مادرش فاطمه زهرا (س) در لاى در و دیوار، پدرش را با فرق شکافته در محراب مسجد و برادرش را در حال مرگ دید و پس از اسارت نیز رنج بسیارى کشید.
آرى! شما باید راه حضرت زینب(س) را در پیش بگیرید و به خدا توکل کنید؛ چون بهترین راه، همین است. پس مادرم! شیر پاکت را حلالم کن و، اما شما اى پدرم! هر بدى که از من دیده‌اید، مرا ببخشید و حلالم کنید و به یاد داشته باشید، که باید تقوا و صبر نوح(ع) را پیشه خود سازید.
