بعد از شهادتم راه مرا ادامه دهید
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید احمد نعمتی، بیستم اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۷، در شهر تهران به دنیا آمد، پدرش حمد‌الله، کشاورز بود و مادرش نیم‌تاج نام داشت، تا پایان دوره ابتدایی درس خواند و کشاورز بود. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، پانزدهم بهمن ماه سال ۱۳۶۴، در هورالعظیم هنگام رزمایش بر اثر اصابت سهوی گلوله به سینه، شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای روستای ایلدرجین از توابع شهر بوئین‌زهرا واقع است.
متن وصیت‌نامه شهید احمد نعمتی:
اى خدا! تو را قسم مى‌دهم به مُقرَّبان درگاهت، ما را به راه راست هدایت فرما و ما را از سربازان واقعى امام زمان(عج) قرار ده. اى خدا! تو را قسم مى‌دهم به سر بُریده‌ی امام حسین(ع)، به جان و دستان پینه بسته‌ی مادرش فاطمه(س) و فرزند سقط شده‌اش محسن (ع)، ما را پیرو آنان قرار بده و گناهان ما را ببخش و بیامرز.
مادر جان! نگویید احمد را به ۱۸ سالگى رساندم. من امانتى نزد شما بودم. وقتى خداوند مرا به شما داد، خیلى خیلى خوشحال شدید؛ اما حالا که خداوند امانتش را از شما می‌خواهد پس بگیرد، ناراحتید؟ امیدوارم شما ناراحت نباشید.
پدر، مادر، برادر‌ها و خواهران عزیزم! از یکایک شما تقاضامندم از انقلاب دست بر ندارید. اگر سعادتِ شهادت هم نصیب اینجانب شد، از شما تقاضامندم ناراحت نباشید. پانزده سال در خدمت شما و امانت خدا بودم. هر چند من به شما خوب خدمت نکردم؛ اما مرا حلال کنید و اسلحه مرا زمین نگذارید.
پدر گرامی‌ام! من از مال دنیا چیزی ندارم؛ بدهی روزه ندارم؛ زکات ندارم و مال مردم هم نخوردم. همه هستی‌ام خدا بود! امام را تنها و سنگرم را خالی نگذارید؛ بعد از شهادتم، راه مرا ادامه دهید؛ اسلحه مرا از زمین بردارید و نگذارید اسلحه رزم مرا دشمن بردارد.
خداوندا! بعد از دو بار مجروح شدن، هشت عدد ترکش خمپاره در بدن دارم. امیدوارم این دفعه گناهان من بخشیده شود و مرا از شهیدان اسلام قرار دهی. امام، رزمندگان و مجروحین جنگ را دعا کنید.
