اگر شهید شدم، برایم گریه نکنید

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید بهروز میرزاپور، سی‌ام خرداد سال ۱۳۴۵، در روستای سیاه‌منصور از توابع شهر بیجار به دنیا آمد، پدرش علی‌اشرف، کشاورز بود و مادرش دلشاد نام داشت و تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. این شهید بزرگوار به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت، سی‌ام بهمن ماه سال ۱۳۶۴، در فاو عراق بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد و مزار او در گلزار شهدای روستای شریف‌آباد از توابع شهر قزوین واقع است.

متن وصیت‌نامه شهید بهروز میرزاپور:

وصیت نامه‌ام را اول به نام پُر معنای تو، که لرزه بر اندام ابرقدرت‌های جهان بشریت می‌اندازد، شروع می‌کنم. حمد و سپاس خداوندی را که من حقیر را در عصر امام امت، خمینی بت‌شکن به دنیا آورد و مرا پیرو خمینی نمود.

سپاس پروردگاری را که رهبری بزرگ و عالم، چون خمینی برای راهنمایی ما انتخاب کرد و او چه خوب راهنمایی کرد؛ در رختخواب ذلّت و خواب غفلت بودم، بیدارم کرد و هوشیارم کرد که گول این از خدا بی‌خبران و این شیادان کثیف را نخورم.

خوشا به حال آنانی که در عصر خمینی چشم به جهان گشودند و برای خدا و خدمت به مسلمین هجرت کردند و از جان و مال‌شان گذشتند. من هم از خدای بزرگ می‌خواهم مرا از هدایت‌شدگان به درگاهش قرار دهد. من می‌خواهم یکی از ادامه‌دهندگان خط سرخ شهیدان باشم و از خدا می‌خواهم مرا قبول کند و این جان ناقابلم را بپذیرد.

پدر و مادر عزیزم! وصیتم به شما این است که اگر من شهید شدم، برای من گریه نکنید؛ بلکه خوشحال شوید که فرزندی را در این راه دادید. پروردگارا! شهادت را نصیب من بگردان، تا بتوانم با شهادتم خدمتی به اسلام و قرآن کرده باشم.